Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2019/263 E. 2020/759 K. 05.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/263
KARAR NO : 2020/759
KARAR TARİHİ : 05.02.2020

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, Davalı …’nun sevk ve idaresindeki aracı ile aşırı hızlı bir şekilde seyir halinde iken karşıdan karşıya geçen müvekkillerin murisi …’a çarparak ölümüne neden olduğunu, …’ın vefatı nedeni ile annesi ve babasının destekten yoksun kaldıklarını, ayrıca her üç davacının da duydukları acı nedeni ile manevi zarara uğradıklarını belirtmiş ve davacı … için 1.000,00 TL davacı … için 1.000,00 TL maddi tazminat ayrıca davacılar anne ve baba için 100.000,00 er TL kardeş için 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan ( maddi tazminatın her iki davalıdan manevi tazminatın davalı …’dan) tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine,
karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
Dosya içerisinde bulunan ödeme makbuzundan 210,00 TL lik Adli Tıp Kurumu faturasının davacılar tarafından ödendiği anlaşılmakla mahkemece davalı … tarafından yapılan 210 TL ATK ücretine ilişkin giderin davacılardan müştereken müteselsilen tahsili ile davalıya ödenmesine şeklinde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 5. Bendinin tümüyle hüküm fıkrasından çıkartılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 05/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.