Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2019/1655 E. 2020/4249 K. 01.07.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1655
KARAR NO : 2020/4249
KARAR TARİHİ : 01.07.2020

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen yerel mahkeme kararının davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nce verilen 04/12/2018 tarih ve 2017/1472-2018/1894 E-K sayılı istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalı … şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı araç sürücüsü davacının eşi …’un 26/07/2012 tarihinde gerçekleşen çift taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini, davacının eşi …’un kazanın oluşumunda tam kusurlu olduğunun tespit edildiğini, davacının zarar gören 3. kişi durumunda olduğundan bahisle fazlaya ilişkin olarak talep ve dava hakları saklı kalmak ve tahsilde tekerür olmamak kaydı ile davacı için eşinin vefatından dolayı şimdilik 2.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren reeskont (avans) faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekili 01/02/2017 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 225.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı … vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile 225.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı sigortadan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 18/04/2017 tarihli, 2016/50 Esas, 2017/370 Karar sayılı kararının usul ve esas yönünden yasaya uygun bulunmaması nedeni ile kararın kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, buna göre davanın kısmen kabulü ile 88.320,55 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK’nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına ve aşağıda dökümü yazılı 4.524,13 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 01/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.