Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2018/6223 E. 2020/1598 K. 17.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6223
KARAR NO : 2020/1598
KARAR TARİHİ : 17.02.2020

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili 01/09/2017 tarihinde … plaka sayılı otomobili ile karşı istikametten gelen … plaka sayılı otomobilin şeridine girmesi sonucu meydana gelen trafik kazasında …’in vefat ettiğini, kazaya davalı şirket tarafından sigortalanan … plakalı araç sürücüsünün sebebiyet verdiğini, davacılarda oluşan tüm zararların tazmini için davalı şirkete yaptıkları başvurunun sonuçsuz kaldığını, bu nedenlerle 1.000,00 TL destek tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiş, yargılama aşamasında talebini 193.731,36 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulü ile 138.328,24 TL davacı … için, 12.992,21 TL davacı … için, 21.232,06 TL davacı … için, 21.178,82 TL davacı …için olmak üzere toplam 193.731,36 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihi olan 09.10.2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, … Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen EK-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için
Davacılar … lehine 12.992,21 TL, Fatma lehine 21.232,06 TL, Kerim lehine 21.178,82 TL destek tazminatına hükmedilmiş olup, temyize konu edilen tazminat miktarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar …,…’e ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince davacı … için karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK’nun 371.maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin davacılar …, … yönünden temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nun 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 6.176,66 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.