YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6115
KARAR NO : 2018/12047
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın davalı kurumun sorumluluğunda bulunan rögar kapağının üstünden geçtiği esnada kapağın yerinden çıkarak sigortalı aracın altına çarpması neticesi maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, sigortalı araca hasarından dolayı 25.07.2012 tarihinde 2.326,19 TL ödendiğini beyanla, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.326,19 TL’nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kısmen kabulü ile, 2.228,40 TL’nin 03.08.2012 ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK.’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.598 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 2.228,40 TL maddi tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4
sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.