Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2018/6034 E. 2019/434 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6034
KARAR NO : 2019/434
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı … nezdinde trafik sigortası bulunan aracın karıştığı 14.12.2006 tarihinde meydana gelen olay sonucu davacıların murisi … hayatını kaybettiğini, davacının eşinin ölümü ile destekten yoksun kaldığını, sigorta şirketine yapmış oldukları başvuru sonucunda; 57.500,00.-TL asıl para ve 3.076,00.-TL faiz olmak üzere taraflarına ödeme yapıldığını, sigorta şirketi ile hukuki anlaşmazlığının faizin hangi tarihten itibaren başlatılacağı hususunda olduğunu, faizin olay tarihinden itibaren başlatılması gerektiğini, bu nedenle 30.000,00.-TL faizin ödenmesi gerektiği kanaatinde olduklarını, tüm davacılar için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00’er TL’den 4.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen, 75.000,00’er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile davalılar … ve …’den tahsiline, sigorta şirketi tarafından ödenmesi gereken destekten yoksun kalma tazminatına uygulanacak reeskont faizinin olay tarihi olan 14.12.2006 tarihinden başlatılarak tarafına ödenmemiş olan 30.000,00 TL faizin davacı eşe ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı …, dava konusu kaza nedeniyle sigorta şirketinin davacılara ödeme yaptığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı …, sigorta şirketinin davacılara ödeme yaptığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı Şirket vekili, tarafa poliçe limitinin tümünün ödendiğini, dosyanın açılış tarihi olan 04.04.2013 tarihi ile tarafların karşılıklı mutabakatlarının sağlandığını, 07.11.2013 tarihi arasında işlemiş yasal faizinin de ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı … için 71.475,79 TL destekten yoksun kalma tazminatının murisin vefat tarihi olan 30.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte … Genel Sigorta A.Ş. dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı …’a verilmesine, davacı … için 1.000,00.-TL destekten yoksun kalma tazminatının murisin vefat tarihi olan 30.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … Genel Sigorta A.Ş. dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı … Günay’a verilmesine, davacı … için 1.000,00.-TL destekten yoksun kalma tazminatının murisin vefat tarihi olan 30.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … Genel Sigorta A.Ş. dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı … ünay’a verilmesine, davacı … için 1.000,00.-TL destekten yoksun kalma tazminatının murisin vefat tarihi olan 30.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı … Genel Sigorta A.Ş. dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı …’a verilmesine, … Genel sigorta A.Ş. aleyhine açılan maddi tazminat talebinin reddine, davacı eş … için 25.000,00.-TL, çocuklar …, … ve … için her bir çocuk için ayrı ayrı 20.000,00’er TL olmak üzere toplam 85.000,00.-TL manevi tazminatın murisin ölüm tarihi olan 30.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar … ve …’den alınarak davacılar …, …, … ve … verilmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve araç hususi olup faizin yasal faiz olarak değerlendirilmesinde isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekili dava dilekçesi ile meydana gelen kaza sebebi ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı … için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiş ve bu bedel üzerinden peşin harç yatırmış, aktüer raporunun tanziminden sonra ıslah dilekçesiyle; davacı … için dava dilekçesinde 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı talep edilmesine rağmen davacı … için dava dilekçesinde 25.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı talep edildiği belirtilerek, talebin 70.475,79 TL artırılarak bilirkişi raporunda belirlenen bedel olan 95.475,79 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan tahsili talep edilmiş; ıslah harcı artırılan miktar olan 70.475,79 TL üzerinden tamamlanmıştır.
Islah işlemi harca tabi bir işlem olup ıslah edilen husus değer artırımı ise nispi tarifeye göre harç tamamlanmalı, değil ise maktu harç yatırılmalıdır. Davalı taraf harçtan muaf olsa dahi ıslah harcının alınması gerekir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 32. maddesinin birinci cümlesinde “ Yargı işlemlerinde alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılmaz ” hükmü yer almaktadır. Bu kanuni düzenleme gereğince ıslah edilen miktar yönünden bakiye nispi karar ve ilam harcı ödenmeksizin sonraki işlemlerin yapılmasına olanak bulunmamaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 24.12.2013 gün 2013/21-445 E.-2013/1625 K. sayılı kararında da bu görüş benimsenmiştir.
Bu durumda mahkemece; ıslah dilekçesinde 95.475,79 TL talep edildiği gözetilerek davacılar vekiline süre verilerek nispi tarifeye göre ıslah dilekçesinde talep ettiği 95.475,79 TL üzerinden eksik yatırılan harç tamamlattılarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ıslah dilekçesiyle bağlı kalındığından bahisle 71.475,79 TL üzerinden karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 22/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.