Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2018/5973 E. 2018/12434 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5973
KARAR NO : 2018/12434
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; 28.08.2010 tarihinde davalıların işleteni, sürücüsü ve ZMSS poliçesi ile sigortacısı oldukları araçların karıştığı kazada yolcu olarak bulunan davacıların kızları … ‘nın vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00’er TL maddi ve 15.000,00’er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faiziyle birlikte (sigorta şirketleri poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere sadece maddi tazminattan sorumlu tutulmak kaydıyla) davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekili; 11.02.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminata ilişkin dava değerini davacı … için 19.258,57 TL ve davacı… için 33.172,01 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı … vekili; davacılara 11.11.2010 tarihinde 4.755,00 TL ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı …Ş. vekili; davacılara 11.192,00 TL ödendiğini, yapılan ödeme nedeniyle davanın konusuz kaldığını, husumet itirazında bulunduklarını ve manevi tazminat talebi bakımından sorumluluklarının olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … vekili; maddi tazminat talebinin yerinde olmadığını, davacıların talep ettiği tazminat miktarlarının sebepsiz zenginleşmeye sebep olacağını ve ölen kişinin de kusuru olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … duruşmadaki beyanında kazada kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … duruşmadaki beyanında araç maliki olduğunu ve kazayı görmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacı …’nın maddi tazminat talebinin kabulü ile 19.258,57 TL’nin ve davacı …’nın maddi tazminat talebinin kabulü ile 33.172,01 TL’nin davalılar …, … ve … yönünden olay tarihinden (28.08.2010), davalı … yönünden başvuru tarihi olan 07.10.2010 tarihinden, davalı … yönünden başvuru tarihi olan 04.10.2010 tarihinden) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte bütün davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı…’ya verilmesine; davacı …’nın manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın ve davacı …’nın manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 7.000,00 TL manevi tazminatın davalılar …, … ve …’dan olay tarihinden (28.08.2010) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı … ‘ya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı … tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle davalı …’ın işleten sıfatı ile sorumluluğunun bulunduğunun kabulünde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı …’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı, cenaze defin gideri ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıların, ölen yakınlarının mevcut ve gelecekteki muhtemel desteğinden yoksun kalmaya ilişkin zarar talebi, davacıların henüz doğmamış ve geleceğe ilişkin zararı olduğundan, desteğin ve zarar giderim talebinde bulunan davacıların muhtemel yaşam sürelerinin usul ve uygulamaya uygun olarak belirlenmesi önem kazanmaktadır.
Mahkemenin yeterli kabul ederek hükme esas aldığı, 17.03.2014 tarihli aktüer ek raporu incelendiğinde; CSO 1980 Yaşam Tablosu’na göre muhtemel ömür sürelerinin belirlenerek tazminat hesaplamasının yapıldığı görülmektedir. Oysa, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun … esas,1990/199 sayılı kararı ve Dairemiz’in yerleşik içtihatları gereği, Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınarak desteğin ve hak sahiplerinin muhtemel yaşam süresinin belirlenmesi gerekmektedir. Bu itibarla, mahkemenin yeterli bulduğu aktüer raporundaki hesaplama teknikleri, Dairemiz’in yerleşik uygulamalarına uygun olmayıp, eksik inceleme ile karar verilmiştir.
Bu durumda; davacıların talep ettikleri destekten yoksun kalma tazminatı miktarının hesaplanması bakımından, yukarıda belirtilen ilkelere göre hesaplamanın yapıldığı, ayrıntılı, gerekçeli, denetime elverişli bir ek rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı …’ın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı …’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …’a geri verilmesine 19/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.