YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3866
KARAR NO : 2018/12428
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Gülnur Coşkun’a velayeten)
Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 13.12.2007 tarihinde davacı …’in eşi, Gülnur’un babası … ‘un sevk ve idaresindeki davalının ZMSS poliçesi ile sigortacısı olduğu araç ile gerçekleşen tek taraflı kaza neticesinde vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacı eş … için 4.000,00 TL ve kızı … için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 5.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihi itibariyle yürürlükte bulunan azami poliçe teminat limitleri ile sınırlı olmak üzere temerrüt tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekili; 03.07.2014 tarihli dilekçe ile dava değerini davacı eş … için 61.918,03 TL ve kızı … için 18.081,97 TL olarak ıslah etmiş, 04/06/2008 temerrüt tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, davacıların murisi …’un kazaya tam kusurlu olarak sebebiyet verdiğinden davacıların trafik poliçesi ölüm teminatından yararlanmasının mümkün olmadığını, davacıların faiz başlangıç tarihi ve avans faizine ilişkin talebinin hukuki dayanaktan yoksun olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı eş … için 61.918,03 TL ve davacı… için 18.081,97 TL olmak üzere toplam 80.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının 04/06/2008 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faiziyle birlikte davalı …Ş.’nden tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacıların talebinin ölenin mirasçısı sıfatına değil, destekten yoksun kalan üçüncü kişi sıfatına dayanması, doğrudan davacılar üzerinde doğan destekten yoksunluk zararının oluşumundaki desteğin kusurunun davacılara yansıtılamaması, sürücü desteğin tam kusurlu olmasının onun desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyecek olması (HGK’nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 Esas-411 Karar, HGK’nun 22.2.2012 gün … Esas- 2012/92 Karar, HGK’nun 16.1.2013 gün ve 2012/17-1491 Esas- 2013/74 Karar sayılı ilamları) nedeniyle davacıların tazminat talep hakkı bulunduğunun kabulünde bir usulsüzlük bulunmamasına; HGK’nun 10.10.2001 gün 2001/19-652 E, 2001/705 K. sayılı ilamı- HGK’nun 05.06.2015 gün 2014/17-2198 E, 2015/1495 K. sayılı ilamı- HGK’nun 16.09.2015 gün, 2014/17-116 E, 2015/1771 K. sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, ölenin tam kusuruyla sebep olduğu kaza yönünden de ceza zamanaşımının uygulanabilecek olması ve davaya konu kaza yönünden ceza zamanaşımı süresinin dolmamış olması gözetilerek karar verilmiş olmasında usulsüzlük bulunmamasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Davacıların desteğinin sürücüsü olduğu aracın ruhsatta kullanım amacı hususi olarak belirtilmiş olup yasal faiz yürütülmesi gerekirken, avans faize hükmedilerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmeyeceğinden hükmün, 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 438/7. maddesi gereğince düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü
ile hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “ticari avans” ibaresinin silinerek yerine “yasal” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 19/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.