Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2018/1898 E. 2018/12930 K. 27.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1898
KARAR NO : 2018/12930
KARAR TARİHİ : 27.12.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkillerinin desteğinin davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı aracın sürücüsü iken gerçekleşen kazada öldüğünü açıklayıp 8.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile 162.737,39 TL’nin tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece 05.03.2018 tarihli ek karar ile temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş, ek karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Temyiz masrafının yatırılması için verilen ek kararın gereğinin davalı vekilince süresinde giderilerek temyiz harç ve masraflarının tamamlandığı anlaşılmakla davalı vekilinin temyizin kabulü ile ek kararın kaldırılmasına karar verildi.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi;
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacılar vekilince temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş, mahkemece avans faize hükmedilmiştir. Oysa
davalının sorumluluğunu üstlendiği, zarara neden olan araç hususi araç olup özel kullanım sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken avans faize hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkemenin 05.03.2018 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. satırında yer alan “…avans…” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “…yasal…” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 27/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.