YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5041
KARAR NO : 2018/7236
KARAR TARİHİ : 17.07.2018
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tahkim davası hakkındaki Sigorta Tahkim Komisyonunun 21.07.2014 tarih 2014/E.1497.55 K-2014/2302 sayılı kararının davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Başvuranlar vekili Sigorta Tahkim Komisyonuna başvurusunda; müvekkillerinin oğlu olan …’in yolcu olarak bulunduğu ve davalıya … poliçesi ile sigortalı olan aracın tek taraflı kazası sonucunda 08.03.2013 tarihinde vefat ettiğini, davalı yanca yapılan ödemenin zararlarını karşılamadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 70.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Sigorta Şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, talebin kısmen kabulüne toplam 49.013,53 TL’nin 01.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetince, başvuranlar vekilinin itirazı üzerine;Uyuşmazlık Hakem Heyeti Kararı faiz türü ve vekalet ücreti yönünden düzeltilmiş ve başvuranlar vekilinin sair itirazlarının reddine karar verilmiş, Sigorta Tahkim Komisyonunun kararı, başvuranlar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacılar murisinin ölümü nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar tarafından daha önce aynı nedenle yapılan tahkim başvurusu sonucunda Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem Heyetinin 2013E.-3090.55 esas 2014/519 K sayılı dosyasında alınan 10.02.2014 tarihli hesap raporu uyarınca davacıların toplam 69.992,00 TL zararı bulunduğu hesaplanmış ancak (davacı yanca ıslah yapılmadan) dava 1.000,00 TL dava değeri üzerinden karara çıkmıştır.
Somut olayda mahkemenin yeterli kabul ederek hükme esas aldığı aktüer (kök-ek) raporunda ise, davacıların toplam zararı 49.013,53 TL hesaplanmış olup, rapor(lar) incelendiğinde; “devre başı ödemeli belirli süreli rant formülü” esas alınıp %0 teknik faiz esası ile tazminat hesaplamasının yapıldığı anlaşılmıştır.Oysa Dairemizin yerleşik içtihatları gereği, desteğin muhtemel gelirinin her yıl için %10 artırılıp %10 iskonto edilmesi ile belirlenecek peşin değeri esas alınarak işleyecek dönem tazminat hesabı yapılması gerekmektedir. Bu itibarla, mahkemenin yeterli bularak hükme esas aldığı aktüer raporundaki hesaplama teknikleri Dairemiz’in yerleşik uygulamalarına uygun değildir.Eksik inceleme ile karar verilemez.
Bu durumda; davacıların talep ettikleri destekten yoksun kalma tazminatı miktarının hesaplanması bakımından, Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem heyetinin 2013E.-3090.55 esas 2014/519 K sayılı dosyasında alınan 10.02.2014 tarihli hesap raporunun da irdelendiği, yukarıda belirtilen ilkelere göre hesaplamanın yapıldığı, ayrıntılı, gerekçeli, denetime elverişli yeni bir rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle, yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.