Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2017/1202 E. 2019/10527 K. 12.11.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1202
KARAR NO : 2019/10527
KARAR TARİHİ : 12.11.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazasından kaynaklı destekten yoksun kalma tazminatı davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kabulüne dair hüküm davacılar vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin kullandığı motorsiklet ile davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu aracın çarpışması sonucu muris …’nin vefat ettiğini, davalı tarafından müvekkillerine bir miktar ödeme yapıldığını, ancak yapılan ödemenin müvekkillerinin zararlarını karşılamaktan uzak olduğunu ileri sürerek ıslahla birlikte toplam 22.712,32 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından davacılara 29.03.2012 tarihinde 23.353 TL ödeme yapıldığını ve davacılar tarafından müvekkilinin ibra edildiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucuna göre; davanın kabulü ile davacı … için 11.512,11 TL, …için 2.005,51 TL,…için 3.000,14 TL, Duygu Yeldi için 4.378,51 TL maddi tazminatın 1.000 TL’lik bölümü için 07/05/2012, kalan bölümü için 22/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasından kaynaklı destekten yoksun kalma tazminatı davasına ilişkindir.
2-6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’na çıkartılmıştır.
Davacı …yönünden verilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin …yönünden temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Bozma öncesi verilen 08/10/2015 tarihli kararda maddi tazminatın 1.000,00 TL lik bölümü için 23/03/2012 tarihinden, kalan bölümü için 07/05/2012 tarihinden itibaren faize hükmedilerek karar verilmiş olup, Yargıtay bozma ilamında bu husus bozma sebebi yapılmamıştır. Bu nedenle bozma sonrası verilen kararda maddi tazminatın 1.000,00 TL’lik bölümü için 07/05/2012 tarihinden, kalan bölümü için 22/03/2013 tarihinden itibaren faize hükmedilerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmeyeceğinden hükmün, 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 438/7. maddesi gereğince düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
4-Gerekçeli karar başlığında davacı çocuklar …’nun adlarının yer almaması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin …yönünden temyiz isteminin REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasında “07/05/2012” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine “23/03/2012” ibaresinin yazılmasına ve “22/03/2013” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine “07/05/2012” ibaresinin yazılmasına hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 12/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.