YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9873
KARAR NO : 2019/3876
KARAR TARİHİ : 01.04.2019
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalı …. vekili ve davalılar … ile … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 12.09.2011 tarihinde, davalıların sürücüsü, işleteni ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı oldukları aracın yaya müvekkiline çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek açtığı belirsiz alacak davasında 1.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan ve 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılar sürücü ve işletenden kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiş, 13.11.2015 tarihinde maddi talebini 16.620,83 TL’ye artırmıştır.
Davalı … ve davalı … vekili, ayrı ayrı, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan delillere göre maddi tazminat talebinin kabulü ile 16.620,83 TL’nin tüm davalılardan, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 10.000,00 TL’nin davalılar sürücü ve işletenden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalı …Ş. vekili ve davalılar … ile … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Temyiz olunan mahkeme kararı davalı …’e 11.04.2016 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına karşın karar
HUMK’nun 432/1 maddesinde öngörülen 15 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra 18.05.2016 tarihinde temyiz edildiğinden HUMK’nun 432. maddesi hükmü uyarınca davalı … vekilinin temyiz isteminin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde ve uzman bilirkişice düzenlenen maddi tazminata ilişkin raporun hükme esas alınmasında, manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki (4) nolu bent dışındaki, davalı … vekilinin (3) nolu bendin dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
Davalı …. vekili tarafından temyiz dilekçesi ekinde sunulmuş olan 04.09.2014 tarihli “Sulh protokolü-ibraname” başlıklı belgede “davacı yanın….Sigorta A.Ş’den sigortalı araç sürücüsü ve işleteni/malikinden de ödenen maddi tazminat ve ferileri yönünden munzam zarar, masraf, faiz ve feriler dahil olmak üzere her ne nam altında olursa olsun başkaca bir talebi kalmamaktadır.” şeklinde belirtildiği, böylece davacı tarafın maddi tazminat açısından aracın ZMSS’si yanında maliki ve sürücüsünü de ibra ettiği anlaşılmakla, davalı … vekilince sunulan “sulh protokolü ve ibraname” başlıklı belgenin aslının da getirtilerek mahkemece değerlendirilmesi yönünden kararın bozulması gerekmiştir.
4-Kabule göre de, hükmedilen maddi ve manevi tazminatlara davalı sürücü ve davalı işleten yönünden dava dilekçesindeki talep gibi kaza tarihi olan 12.09.2011 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, bu davalılar yönünden dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin ve davalı
… vekilinin, (4) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ile davalılar …, …, … Sigorta A.Ş.’ye geri verilmesine 01/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.