Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/9544 E. 2019/4282 K. 08.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9544
KARAR NO : 2019/4282
KARAR TARİHİ : 08.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki ölüm nedeniyle açılan destekten yoksun kalma tazminatı davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; dava dışı, …’nın sevk ve idaresindeki, davacının murisleri olan eşi ve çocuklarının yolcu olarak bulunduğu minübüsün, karşı yönden gelen çekici ve ona bağlı yarı römork ile çarpışması neticesinde 29/03/2015 tarihinde meydana gelen trafik kazasında, davacının eşi ve çocuklarının vefat ettiğini, kazanın meydana gelmesinde karşı araç sürücüsünün tali, minübüs sürücüsünün asli kusurlu olduğunu, kazaya karışan şehirlerarası yolcu taşıyan ve davacının murislerinin içinde yolcu olarak bulunduğu minübüsün zorunlu Ferdi Koltuk ve Taşımacılık poliçesi olmadığını belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak meydana gelen zararların tazmini için müvekkilinin murisi eşi Kabal Alsaad için 1.000,00 TL murisleri ve çocukları her biri için 250,00 TL olmak üzere toplam 2.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası nedeniyle müvekkil kurumun herhangi bir sorumluluğu bulunmadığı, aracın kullanım amacının ticari olduğunun ve taşımanın ticari olduğunun davacı tarafça ispatlanması gerektiğini, ancak mevcut dosyada zorunlu koltuk ferdi kaza sigortasından sorumluluk için gereken nitelikte bir aracın söz konusu olmadığını ayrıca yapılan yolculuğunda ilgili mevzuatta belirtilen mesafe ve diğer özellikleri taşımadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; dava ve ıslah dilekçesinin kısmen kabulü ile 171.456,36 TL’nin 11/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalı kurumdan alınarak davacıya ödenmesine, dair verilen karar taraf vekillerince süresi içerisinde temyiz edilmiştir.

1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası neticesinde meydana gelen ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası, 25/02/2004 tarih, 25384 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2004/6789 nolu Bakanlar Kurulu Kararı ile ihdas edilmiş olup, yayımlandığı tarihte Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortasının yaptırma mecburiyeti ile ilgili muafiyet ve istisnalar Ulaştırma Bakanlığınca belirleneceği açıklanmıştır. 13/11/2009 tarih, 27405 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2009/15545 nolu Bakanlar kurulu Kararı ile 2004/6789 sayılı Kararda değişiklik yapılmış ve zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırma mecburiyeti ile ilgili muafiyet ve istisnaları belirleme yetkisi Ulaştırma Bakanlığı’nın görüşü alınmak suretiyle Hazine Müsteşarlığı’na verilmiştir. Hazine Müsteşarlığı 2009/15545 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına istinaden 28/06/2010 tarihinde çıkarmış olduğu 2010/8 sayılı genelge ile zorunlu koltuk ferdi kaza sigortasının kapsam, muafiyet ve istisnalarını yeniden belirlemiştir. Anılan genelge’nin yürürlük tarihi 01/07/2010’dur.
Genelgede, Karayolları Taşıma Yönetmeliği’nde yolcu taşımasına yönelik olarak tanımlanan ve şehirlerarası veya uluslararası ticari olarak yapılan yolcu taşımaları için verilen A1, A2, B1, B2, D1 ve D2 yetki belgeleri kapsamında yapılan yolcu taşımaları için zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırılması zorunlu hale getirilmiştir. Diğer taraftan il sınırları içerisinde yapılan yolcu taşımacılığı ile 100 kilometreye kadar olan şehirlerarası yolcu taşımacılığı için verilen (Y) türü yetki belgesi ve bu belgenin yerine geçecek olan ve 11/06/2009 tarihli Karayolu Taşıma Yönetmeliği’nin geçici 7. maddesi ile uygulamaya giren, (D4) türü yetki belgeleri genelge kapsamı dışında bırakılmıştır. Dolayısıyla 01/07/2010 tarihinden itibaren bu belgeler kapsamında yapılan yolcu taşımacılığı için zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırma zorunluluğu bulunmamaktadır.
Kural olarak 01/07/2010 tarihinden sonra yapılan yolcu taşımalarında, taşımacıların zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırma mecburiyeti bulunabilmesi için, taşımanın il sınırları içinde yapılmaması, 100 km’nin üzerinde şehirlerarası veya uluslararası taşıma olması ve 2010/8 nolu genelgede

açıklanan yetki belgelerinden herhangi birine haiz bulunması şarttır. Aksi halde zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırma mecburiyeti bulunmamaktadır. Yine aynı Genelge’de sigorta teminatı için açıklanan kapsama dahil yetki belgesine tabi bir taşımanın yeterli olduğu ancak taşımanın yetki belgesi olmadan yapılmasının teminatı ortadan kaldırmadığının kararlaştırıldığı belirtilmiştir.
Somut olayda trafik kazası, 29.03.2015 tarihinde, soruşturma aşamasında alınan ve birbirini teyit eden ifadelere göre,Şanlıurfa’dan Ankara’ya pancar işinde çalışmak üzere giderken,… bağlantı yolunun 15+90. km’sinde ticari minibüs ile yolcu taşındığı sırada meydana gelmiştir. Davaya konu kaza, Hazine Müsteşarlığı’nın 01.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren Karayolu Yolcu Taşımacılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası Yaptırma Mecburiyeti ile ilgili muafiyet ve istisnalara ilişkin genelgesinden sonra şehirler arası yolcu taşımacılığı gerçekleşmiş olup, mahkemece, kazaya karışan 33 DGZ 31 plakalı minübüs için zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası yaptırılmasının zorunlu olduğu kabul edilerek, …’nın adı geçen sigorta yönünden de, davacının miras payına oranında sorumluluğuna hükmedilmesi gerektiği halde, yerinde olmayan gerekçeyle davanın Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası kapsamındaki talepler yönünden reddine karar verilmesi doğru olmayıp hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı lehine BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 8.783,94 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 08.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.