Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/7997 E. 2017/1492 K. 15.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7997
KARAR NO : 2017/1492
KARAR TARİHİ : 15.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı … adına kayıtlı … plakalı aracın 24.03.2015 tarihinde sürücü ….’ın sevk ve idaresinde iken, diğer araç sürücüsü …’ın sevk ve idaresindeki … plakalı araç ile çarpıştığını, bu çarpışmanın etkisi ile kaldırımda park halinde bulunan ve davacı şirket nezdinde sigortalı bulunan … plakalı araca çarpması sonucunda maddi hasar meydana geldiğini, trafik kazası tespit tutanağına göre kazanın oluşumunda sürücü…’ın kusurlu olduğunun tespit edildiğini, kusur oranı dikkate alınarak müvekkili şirket tarafından karşı tarafa 15.974,20 TL tazminat ödendiğini, akabinde işbu hasarın rücuen tazmini talebiyle davalıya 09.07.2015 tarihli rücu yazısının gönderildiğini, ancak buna rağmen ödeme yapılmadığını beyan ederek, 15.974,20 TL’nin davalıya başvuru tarihi olan 09.07.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı asil cevap dilekçesinde özetle; açılan davayı kabul ettiğini ve bu kabul beyanı doğrultusunda davacı tarafa ödeme yaptığını beyan etmiştir.
Mahkemece davalının ön inceleme duruşmasından önce sunmuş olduğu 18.01.2016 havale tarihli cevap dilekçesi ile açılan davayı kabul ettiği, cevap dilekçesi ekinde de, dava konusu borcu davacı şirket hesabına 15.01.2016 tarihinde yatırdığına ilişkin banka dekontu aslını ibraz ettiği, yapılan açıklamalar dikkate alındığında, davanın açılmasında davalının herhangi bir kusurunun bulunmadığı kanaatine
varıldığından, HMK’nin 312/2 maddesi dikkate alınarak, davalının yargılama giderlerinden ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmaması gerektiği sonucuna varılmakla, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yönünde hüküm kurulmuş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilince, rücuen tazminet talepli olarak açılan davada, davalı asil tarafından ön inceleme duruşması yapılmadan dava açıldıktan sonra 18.01.2016 tarihinde davayı kabul ettiğinin bildirildiği, davanın davalı asil tarafından kabul edilmesi sebebi ile konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yönünde karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 137-142. maddeleri ile AAÜT 6. maddesinde anlaşmazlığın ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar davanın konusuz kalması sebebi ile giderilmesi halinde tarifeye göre belirlenen ücretin yarısına hükmolunacağı düzenlenmiştir. Anılan yasal düzenlemeler karşısında mahkemece kabul sebebi ile dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yönünde karar verilirken vekalet ücreti yönünden davacı lehine vekalet ücretine karar verilmemesi doğru değil bozma sebebi ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. bendinin hükümden çıkartılarak yerine hesaplanacak 990 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 15.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.