YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7319
KARAR NO : 2019/2020
KARAR TARİHİ : 25.02.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı …Ş. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davacıların murisi …’ın 05/03/2009 tarihinde tarlasını sürerken traktörün devrilmesiyle altında kaldığını ve vefat ettiğini, evin geçimini mütevveffa …’ın sağladığını, vefat etmesi nedeniyle davacıların geçim zorluğu içine girdiklerini ve mütevveffanın maddi desteğinden yoksun kaldıklarını, fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuklarını, 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatını kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacıların murisi …’ın kendi kusurundan dolayı meydana gelen kazada vefat ettiği ve bu kaza nedeniyle tazminat talep edildiğini, Karayolları Trafik Kanunu, poliçe genel şartları ve kökleşmiş Yargıtay kararlarına göre davacının talebinin teminat kapsamında olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kaza nedeniyle …’ın vefat etmesi üzerine davalıların salt ölenin mirasçıları olmadıkları gibi destekten yoksun kalan üçüncü kişi sıfatına haiz oldukları gerekçesi ile davacı … için 121.000,00 TL, davacı … için 29.000,00 TL olmak üzere toplam 150.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihi olan 20/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte sigorta limiti ile sorumlu olmak kaydı ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı … vekilince temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucunda ölüm nedeniyle destek tazminatı talebine ilişkindir.
Hükme esas alınan 02/01/2015 tarihli bilirkişi raporunda; destek (1971 doğumlu) …’ın, destek olduğu eşi …’ın destekten yoksunluk zararının hesaplanmasında evlenme ihtimali indirimi yapılmadığı görülmektedir.
Vefat edenin bakımından (desteğinden) yararlanan eşin, yeniden evlenmesi halinde bakım ihtiyacının sona erdiği ve yitirilmiş destek ediminin yeni bir destek edimiyle karşılanmış olacağı dikkate alınarak, hayatta kalan eşin desteklik süresi içerisinde yeniden evlenme ihtimalinin belirlenmesi gerekir. Dairemiz yerleşmiş içtihatları gereği; evlenme ihtimali oranları belirlenirken, destek gören eşin kaza tarihindeki yaşına göre, AYİM Evlenme İhtimali Tablosu’ndaki belirlemelerin esas alınması gerekmektedir. 1971 doğumlu olup kaza tarihinde 37 yaşında olan davacı …’nın kaza tarihindeki yaşı ve 18 yaşından küçük çocuğunun bulunduğu dikkate alınarak AYİM tablosuna göre evlenme ihtimali oranının belirlenmesi ve tazminattan bu doğrultuda indirim yapılması gerekirken, eksik incelemeyle yazılı olduğu biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 25/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.