YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7143
KARAR NO : 2019/7
KARAR TARİHİ : 14.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davaya konu olay tarihi itibariyle trafik sigortası olmayan traktörün yaptığı kazada, araçta yolcu olarak bulunan davacıların eşi/ babası …’in öldüğünü, davacıların ölenin desteğinden yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL. tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 24.08.2015 tarihli ıslah dilekçesiyle, toplam taleplerini 190.837,30 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, kaza tarihinde geçerli limitle sınırlı biçimde ve sigortasız araç sürücüsünün kusuru oranında zarardan sorumlu olduklarını, yolcu taşımaya elverişli olmayan traktöre binen davacılar desteğinin müterafik kusurlu oluşu ve araçta hatır için taşındığı dikkate alınarak tazminattan indirim yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile davacı … için daha önce kısmi ödenmesine karar verilen 2.000,00 TL’nin mahsubundan sonra kalan 86.908,84 TL. ve davacı … için daha önce kısmi ödenmesine karar verilen 1.000,00 TL’nin mahsubundan sonra kalan 14.837,73 TL. tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan ölüm nedeniyle, ölenin yakınlarının, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
818 sayılı Borçlar Kanunu’nun “tazminat miktarının tayini” başlıklı 43. maddesinde (6098 sayılı TBK 51. Md); hakimin,
tazminatın türü ve kapsamının derecesini, durum ve mevkiinin gereğine ve hatanın ağırlığına göre belirleyeceği belirtilmiş; “tazminatın tenkisi” başlıklı 44. maddesinde (6098 sayılı TBK 52. md.)ise; zarar gören taraf, zarara razı olduğu veya kendisinin eylemi zararın doğmasına ya da zararın artmasına yardım ettiği ve zararı yapan kişinin durum ve mevkiini ağırlaştırdığı takdirde hakimin, zarar ve ziyan tutarını indirebileceği veya zarar ve ziyanı hüküm altına almaktan vazgeçebileceği açıklanmıştır.
Somut olayda; davacılar desteği …’in, dava dışı sürücü … sevk ve idaresinde bulunan traktörde yolcu olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Davalı tarafın sunduğu tüm beyan dilekçelerinde, davacılar desteğinin yolcu olduğu traktörün yolcu taşımaya elverişli olmadığı, bu araçta yolculuk eden desteğin zararı artırdığı ve bu hususun müterafik kusur teşkil ettiği savunulmuştur. Mahkeme tarafından da, davalının savunmasına itibar edilerek, davacılar desteğinin yolcu taşımaya elverişli olmayan traktörde yolculuk etmesi ve ehliyetsiz olan sürücünün idaresindeki araca bilerek binmesi nedenleriyle müterafik kusurlu olduğu kabul edilip, tazminattan her bir sebep için % 20 oranında olmak üzere, toplam % 40 indirim yapılmıştır.
Davacılar desteğinin zararın doğması ya da artmasında müterafik kusurlu olduğunun kabulü ile bu nedenle tazminattan indirim yapılmasında bir usulsüzlük yoktur. Ancak, desteğin müterafik kusuru nedeniyle tazminattan yapılan % 40 oranındaki indirim, Dairemiz’in yerleşik uygulamaları ve somut olayın özelliklerine göre bir miktar fazla olmuştur.
Bu durumda mahkemece; desteğin müterafik kusuru nedeniyle tazminattan indirim yapılırken, yapılan indirimin hakkaniyet ilkesine dayandığı dikkate alınmak suretiyle, somut olayın özellikleri ve Dairemiz’in yerleşik uygulamalarıyla müterafik kusur oranının % 20 olarak benimsendiği gözetilerek tazminatın belirlenmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.