Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/6765 E. 2018/11756 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6765
KARAR NO : 2018/11756
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı karar verilmesine yer olmadığı ve davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Mahkemece, Dairemizin 18.02.2013 tarih ve 2013/1318 E- 2013/1711 K sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, Mahkemenin 2014/204 Esas, 2015/564 Karar sayılı 10.12.2015 tarihli kararında dava konusu yazı ekinde yer alan listede adı bulunanların bir kısmının dava konusu vergi borcunu ödediğinin tespit edilmesine göre karar verilmesine yer olmadığına ve listede adı geçen dava dışı … ve … haciz ihbarnamesi tarihi ve öncesinde davacı kooperatifin üyesi olmadıkları, davacı yanca ihbarname sonrası bir ödeme yapılmadığı anlaşılmakla adı geçen şahıslar ile ilgili haciz ihbarnamesinde belirtilen tutardan dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava 6183 sayılı Yasa’nın 79. maddesine göre açılan menfi tespit davasına ilişkindir.
1136 Sayılı Avukatlık Kanunu’nun 168.maddesinde değişiklik yapan 5904 Sayılı Yasa’nın 35.maddesi “6183 sayılı
Yasanın uygulanmasından doğan her türlü davalarda vekalet ücreti tutarı maktu olarak belirlenir” hükmü gereğince taraflar yararına maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken nispi vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK’nin geçiçi 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 6. bentlerindeki “7.742,27 TL vekalet” ibarelerinin hükümden çıkartılarak yerlerine “1.500,00 TL maktu vekalet“ ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.