Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/6193 E. 2019/1410 K. 13.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6193
KARAR NO : 2019/1410
KARAR TARİHİ : 13.02.2019

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkiline ait aracın karıştığı trafik kazası sonucunda üçüncü kişi …’ün hayatını kaybettiğini, kazanın oluşunda sigortalı araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğunu, kaza sonucu vefat eden üçüncü kişi …’ün mirasçılarına müvekkili tarafından 94.142,32 TL ödeme yapıldığını, sigortalı araç sürücüsünün aracın kasa kapağını gerektiği şekilde kapatmadan trafiğe çıkması nedeniyle kazanın gerçekleştiğini ve …’ün vefat ettiğini, sigortalı araç sürücüsünün olayın meydana gelmesinde ağır kusurunun bulunması nedeniyle Sigorta Genel Şartları ve poliçe özel şartları dahilinde müvekkilinden sigorta şirketinin ödemiş olduğu tazminatın poliçe tarafı olan davalıdan talep ettiğini ve talebinin sonuçsuz kaldığını, bu nedenle … 10. İcra Müdürlüğünün 2013/3065 sayılı dosyasında başlatılan icra takibinin itiraz ile durduğunu belirterek itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine, davalının tazminat isteminin reddine, karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Davacı taraf dava dilekçesinde itirazın iptaline konu dava değerini 96.966,32 TL olarak belirtmiş olup dava esastan red edildiğine göre davalı yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil, bozma sebebi ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 6. fıkrasındaki “1.500,00 TL” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine “10.157,28 TL” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.