YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/584
KARAR NO : 2016/2331
KARAR TARİHİ : 25.02.2016

MAHKEMESİ :…………..Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacıya çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 12.200,00 TL. maddi tazminat ile 50.000,00 TL. manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı kurum vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın maddi ve manevi tazminat yönünden kısmen kabulü yönünde verilen hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesi’nin 26.1.2012 tarihli bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; maddi tazminata ilişkin önceki karar kesinleştiğinden 1.439,00 TL. maddi tazminat ile 4.000,00 TL. manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsiline dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17.02.2014 gün ve 2013/2874 Esas, 2014/1977 Karar sayılı ilamı ile davacı lehine daha yüksek manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 1.439,00 TL maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın 17.03.2004 tarihinden işleyecek
yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA 25.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.