YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5695
KARAR NO : 2019/899
KARAR TARİHİ : 05.02.2019
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm dahili davalı …. vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 17/02/2014 tarihinde davacının sevk ve idaresindeki motosiklet ile davalının sevk ve idaresindeki otomobilin karıştığı trafik kazasında davalının tam kusurlu olduğunu, davacının ayağının kırılarak tedavisi için yol ve kalacak yer giderleri hariç 1.179,56 TL masraf yaptığını, davacının kaza tarihinden beri çalışamadığını beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.179,56 maddi tazminat 100,00 TL işten yoksun kalma tazminatı, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, kusura itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davacının davasının kısmen kabul kısmen reddi ile, davacının tedavi giderleri için açmış olduğu davanın reddine, 1.878,01 TL iş göremezlik tazminatının davalı ile dahili davalı ….’den müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalı …’den alınıp davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, dahili davalı …. Vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’ye eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın
427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar davacı lehine hükmedilen 1.878,01 TL iş göremezlik tazminatı anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibarı ile kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle dahili davalı …. vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dahili davalı …. vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ….’ne geri verilmesine 05/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.