YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4874
KARAR NO : 2019/234
KARAR TARİHİ : 16.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, sürücü … aracıyla müteveffa … çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini, davalı … şirketine yapılan başvuru üzerine kısmi ödeme yapıldığını, ancak zararın karşılanmadığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla bakiye maddi tazminat taleplerini içerir belirsiz alacak davalarının kabulü ile müvekkil … ve … için şimdilik 5.000,00’er TL maddi tazminatın muacceliyet tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle ve kaza tarihindeki güncel poliçe limitiyle sınırlı olarak davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı …Ş. vekili, davaya konu edilen trafik kazası sonrasında yapılan başvuru üzerine müvekkil sigorta şirketi nezdinde hasar dosyası açıldığını ve sigortalı araç sürücüsünün %75 kusur oranına göre davacı …’a 20.264,87 TL, …’a 13.272,93 TL tazminatın ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı … için 2.443,10 TL, … için 2.566,42 TL olmak üzere 5.009,52 TL’nin davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, hükmedilen 5.009,52 TL’ye 12/05/2014 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine dair karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanunu’nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur. Aynı yasanın 327. maddesinde ise “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır.” denilmektedir.
Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi gerekmektedir.
Mahkemece hükme esas alınan 09.03.2015 tarihli hesap bilirkişi raporunda, 6 yaşındaki desteğin 20 yaşından itibaren ailesine destek sağlayabileceği belirtilerek 20 yaşına kadar yetiştirme gideri anne ve babadan ayrı ayrı olmak üzere %10’ar oranda tenzil edilmiştir. Davacı annenin çalışıp çalışmadığına dair dosyada delil bulunmamaktadır. Daire uygulamamıza göre anneden yetiştirme gideri indiriminin yapılabilmesi için davacı annenin çalışan, geliri olan, desteğin yetiştirme giderlerini kısmen de olsa üstlenmiş olan kişilerden olması gerekmektedir. Bu durumda öncelikle annenin çalışıp çalışmadığının tespit edilmesi gerekmektedir. Anne ve baba çalışıyorsa anne ve babadan ayrı ayrı %5’er, anne çalışmıyorsa 6 yaşındaki desteğin 18 yaşında kazanç elde etmeye başlayacağı, bu yaşa kadar davacı baba … yetiştirme gideri yapacağı kabul edilerek davacı baba bakımından murisin 18 yaşına kadar %5 oranında tespit edilecek yetiştirme giderinin indirilmesi gerekmektedir.
Eldeki davada, hükme esas alınan bilirkişi raporu yukarıda bahsi geçen ilkelere aykırı düzenlenmiş olup denetime ve hüküm kurmaya elverişli değildir.
O halde mahkemece, eksiklikler giderildikten sonra, anlatılan bilgiler ışığında hüküm kurmaya ve denetime elverişli bilirkişiden ek rapor alınıp sonucuna göre karar vermek gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 16/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.