Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/4252 E. 2018/12847 K. 26.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4252
KARAR NO : 2018/12847
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik sigorta sözleşmesi kaynaklı rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

– K A R A R –

Davacı vekili;… nın babası … ‘nın maliki bulunduğu … plakalı … marka araç, babası tarafından kullanılırken 22/07/2012 tarihinde kazaya karışmış ve bu kaza neticesinde babası …,…,…,…,…’nın vefat ettiğini kazaya karışan … plakalı araç kaza tarihini kapsayacak şekilde 001-… nolu zorunlu mali sorumluluk poliçesiyle davalı şirket nezdinde sigortalı olduğunu, davalı … şirketi tanzim etmiş olduğu sigorta poliçesinden dolayı ölen her kişi içim 200.000,00 TL, kaza başına ise 2.000.000,00 TL ile sorumlu olduğunu, Yukarıda isimleri zikredilmiş vefat etmiş yakınlarının ölüm tazminatları için davalı … şirketine müracaatta bulunduğunu, ancak bugüne kadar sigorta şirketinden herhangi bir ödeme yapılmadığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla her müteveffa için 300, TL’den toplam 2.100,00 TL tazminatının 02.10.2012 başvuru tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüyle, 1.354,32 TL’nin temerrüt tarihi olan 13.12.2012 den itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Temyize konu karar, davacı … için 1.354,32 TL olarak hükmedilen maddi tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı idare vekilinin davacı … lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davacı … lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davacıya geri verilmesine, 26/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.