YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3136
KARAR NO : 2016/11370
KARAR TARİHİ : 08.12.2016
MAHKEMESİ 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem Heyetince verilen 28.01.2015 gün, 2015/E-1570.33 ve 12.08.2015 gün, K-2015/7726 sayılı talebin kısmen kabulüne yönelik kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilip mahkemece Dairemize gönderilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 13.06.2005 tarihinde davalı tarafa trafik sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi nedeniyle meydana gelen kazada …’nun vefat ettiğini açıklayıp, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 15.100TL’nin davalıdan ticari faizi ile tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili; talebini … için 30.530,78TL, … için 19.469,22TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Hakem Heyetince, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; talebin … yönünden reddine, …için 30.530,78TL, Talha için 19.469,22TL’nin 02.01.2015 tarihinden itibaren işleyen avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş, bu karara yönelik davalı vekilinin itirazı yönünden İtiraz Hakem Heyeti tarafından 06.11.2015- İHK- 2015/1184 sayılı kararı ile kısmen kabul edilmiş ise de hükmedilen miktarlar yönünden itirazın reddine karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30.maddesinin 12.fıkrası “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir” hükmünü içermektedir. Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Aynı maddenin 12.fıkrasında sayılan sebeplerle de temyiz edilmemektedir. Bu durumda, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.