YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2872
KARAR NO : 2018/12643
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 24.02.2012 tarihinde, müvekkillerinin kardeşi-yaya …’a davalının sevk ve idaresindeki aracıyla çarparak ölümüne neden olduğunu beyanla her bir davacı için 12.000,00’er TL’den toplam 72.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davanın kısmen kabulüyle; her bir davacı için 3.000,00’er TL’den toplam 18.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde ve tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet
kuralları çerçevesinde karar verilmesinde; yine davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığı, aralarında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunanların usul ekonomisi ilkesi dikkate alınarak birlikte dava açtıkları durumda da esasen birden fazla dava olduğu dikkate alınarak; her bir davacı yönünden lehine hükmedilen tazminat miktarına göre kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine ve her bir davacı yönünden reddedilen tazminat miktarına göre davalı lehine (yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. 10/2. maddesinde manevi tazminat yönünden davalı yararına hükmedilecek vekalet ücretinin davacı yararına hükmedilecek vekalet ücretini geçmeyeceği dikkate alınarak) ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacılar vekili ve davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 271,20 TL fazla alınan temyiz peşin harcın davacılara geri verilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 922,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 24/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.