YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2053
KARAR NO : 2018/11515
KARAR TARİHİ : 29.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davalı … vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların maliki, sürücüsü ve sigortası olan aracın sebebiyet verdiği kazada müvekkillerinin eşi ve annelerini kaybetmelerinden dolayı maddi ve manevi açıdan zorluklar çektiklerini belirterek … için 1.000,00 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminat, …, , …, İshak ve … için ayrı ayrı 3.000,00’er TL manevi tazminat olmak üzere toplam 19,000,00 TL tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte sigortadan sigortanın sorumlu olduğu kısım kadar, diğer davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, konusuz kalan maddi tazminat davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat davasının Davalılar … ve … yönünden kısmen kabulüne davacı … yararına 1.200,00 TL, diğer davacılar yararına ayrı ayrı
1.000,00’er TL olmak üzere toplam 6.200,00 TL’nin manevi tazminat namiyle davalılar … ve …’dan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş, hüküm davalı … vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’ye eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden red edilen miktar itibarı ile temyiz eden davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca …’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …’a geri verilmesine 29/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.