YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/19914
KARAR NO : 2019/1446
KARAR TARİHİ : 13.02.2019
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkili nezdinde trafik sigortalı aracın sürücü belgesiz kullanılması sırasında meydana gelen kazada hayatını kaybeden kişinin yakınlarına tazminat ödendiğini ileri sürerek ödenen 4.063,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne, 3.250,04 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 27/02/2014 tarihli ve 2013/1944 Esas, 2014/2731 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kabulü ile 4.063,00 TL’nin 29/06/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, dair karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan rücuan tazminat talebine ilişkindir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde 4.063,00 TL maddi tazminatın davalıdan rücuan tazminine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, ilk hükümde davanın kısmen kabulü ile 3.250,04 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine dair karar verilmiş, mahkemenin bozmadan önceki bu kararını davalı vekili temyiz etmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmediğinden usuli kazanılmış haklar dikkate alınarak, önceki kararda hükmedilen tazminat miktarından fazlaya hükmedilemez. Bu nedenle mahkemece bozmaya uyulduktan sonra davanın kabulü ile 4.063,00 TL maddi tazminata hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.