Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/1984 E. 2018/11384 K. 28.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1984
KARAR NO : 2018/11384
KARAR TARİHİ : 28.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 18/06/2011 günü davalının maliki ve sürücüsü olduğu kamyonet ile davacının maliki ve sürücüsü olduğu motosikletin çarpışması şeklinde gerçekleşen maddi hasarlı ve yaralamalı kaza nedeniyle fazlaya dair dava hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.500,00 TL kullanılamaz hale gelen motosiklet bedeli ile 4.000,00 TL manevi tazminatın 18/06/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının öncelikle … şirketine başvurması gerektiğini, talebinin fahiş olduğunu ve yeniden kusur incelemesi yapılması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 960,00 TL maddi tazminatın ve 2.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 18/06/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı vekilinin davacı lehine hükmedilen 2.000,00 TL manevi tazminat ve 960,00 TL maddi tazminat ile davacı vekilinin davacının aleyhine reddolunan 2.000,00 TL manevi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davalı vekilinin davacı lehine hükmedilen 2.000,00 TL manevi tazminat ve 960,00 TL maddi tazminat ile davacı vekilinin davacının aleyhine reddolunan 2.000,00 TL manevi tazminata ilişkin kararı, anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı … uyarınca …’ca da karar verilebileceğinden, davalı vekilinin kabul edilen maddi ve manevi tazminat yönünden, davacı vekilinin reddedilen manevi tazminat miktarı bakımından temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi heyet raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre; davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin manevi tazminatla ilgili kurulan hükme yönelik temyiz istemi ile davalı vekilinin tüm temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan maddi tazminata yönelik hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 28/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.