YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14636
KARAR NO : 2019/5977
KARAR TARİHİ : 13.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; Davalı tarafından müvekkilinin kiracısı olduğu Yağ Fabrikası ve 3 adet Kargir Fabrika müştemilatı olan taşınmazın bulunduğu adrese 27.10.2011 tarihinde, 05.05.2005 tarihi ve 94 sayılı haciz varakası kararına dayanarak 6183 s. Kanun hükümlerine göre haciz işlemini gerçekleştirdiği, Davalı Alacaklı ( TMSF )’nin Borçlusu Girişken Yağ ve Gıda San. Tic. A.Ş ve … olmasına rağmen yapılan haksız haciz işlemi ile müvekkili şirkete ait menkul mallar üzerine haciz konduğunu, Müvekkili Şirketten hacze konu menkulleri kiralayan Yağsan Yağ Ür. San. ve Tic. Ltd. Şti yetkilisi … tarafından anılan mahcuz malların Lüleburgaz icra Müd. … T. Sayılı dosyasından 08.11.2004 Tarihinde yapılan açık artırma ile satıldığı beyan edilerek istihkak iddiasında bulunduğu ve bu iddianın haciz zaptına geçirildiğini, TMSF tarafından yapılan haciz işleminin haksız ve hukuka aykırı olduğunu, müvekkili şirket ile herhangi bir bağlantısı bulunmadığını, Müvekkili Şirket, tapuda … adına kayıtlı bulunan fabrika binasının kiracısı olduğunu, müvekkili şirkete ait menkul mal haczedilerek … ‘e yediemin sıfatı ile bırakıldığını,
söz konusu mahcuz menkuller … İcra Müdürlüğü’nün … sayılı dosyasından alınan talimat ile … İcra Müdürlüğünün 2002/6 T. Sayılı dosyasından yapılan açık artırma ile satıldığını, icradan yapılan bu satış ile malların müvekkili şirkete ihale olduğunu, davalı TMSF tarafından müvekkili şirkete ait olan menkul malların haksız ve hukuka aykırı olarak haczedildiğini, müvekkili şirkete ait olan malların alacaklı tarafından haksız ve hukuka aykırı olarak haczedilmiş olması sebebi ile mahcuz mallar üzerindeki 27.10.2011 tarihli haciz şerhlerinin kaldırılmasını ve anılan menkul mallarının tamamının aidiyetinin Müvekkili şirket Kuyucu Gıda Mad. İth. İhr. A.Ş.’ye ait olduğunun hüküm altına alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; Müvekkili Kurumun amme borçluları … ve Girişken Yağ ve Gıda San.Tic A.Ş.’ye ait malların haczi için 28.10.2011 tarihinde yağ fabrikasına hacze gidildiğini, haciz mahallinde bulunan 3. şahıs Yağsan Yağ Üretim San. ve Tic. Ltd. Şti. yetkilisi … in fabrikanın Kuyucu Gıda Maddeleri İth. İhr. A.Ş. Firmasından kiralandığını, Kuyucu Gıda Maddeleri firmasının ise …’ın kiracısı olduğunu, kendisinin 1996-1999 yılları arasında faaliyette bulunan Girişken Yağ fabrikasının sevkiyat bölümünde çalıştığını, daha sonra alacaklılar tarafından makinaların haczedilerek kendisine yediemin olarak bırakıldığını, 2004 yılında icraen satıştan makinaları satın alan Kuyucu Gıda firmasına makinaları teslim ettiğini, Kuyucu Gıda firması tarafından fabrikanın 2005 yılında Yağsan Yağ Üretim San. ve Tic Ltd. Şti’ye kiralandığını, kendisinin de Yağsan Yağ Yağ firmasını 2007 yılında devralarak o tarihten bu yana adreste Kuyucu Gıda firmasının alt kiracısı olduğunu beyan ettiği,dava dışı 3. Şahısların organik bağ içerisinde olduğunu ve dava dışı Yağsan Yağ Üretim Ltd.Şti.’nin paravan şirket olarak kurulduğunu, Bu durumda mahcuzların dava dışı borçlu …’a ait olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davaya dahil edilen diğer davalılar; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; borçlu …’ın mal kaçırmasına yönelik borçlu ve davacı şirket arasında muvazaaya dayalı ilişki olduğu, genel hükümlere göre herkesin iddiasını ispatlaması gerektiği, bunun yanı sıra kıyasen İİK un 97. maddesi uygulaması ile öngörülen mülkiyet karinesinin aksinin 3. şahıs davacı tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatlanamadığı, bu
şekilde mahcuz menkullerin borçluya ait olduğu anlaşıldığından davacının davasının reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.