Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/14478 E. 2019/5918 K. 13.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14478
KARAR NO : 2019/5918
KARAR TARİHİ : 13.05.2019

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı … vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, davacının idaresindeki araca tam kusurlu olarak çarpmasıyla oluşan kazada yaralanan davacının kazanç kaybına uğradığını, göz çevresindeki yaralanma nedeniyle yüzünde sabit iz meydana geldiğini, aracındaki tarım ürünlerinin zayi olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak ve davalı … şirketi sadece maddi tazminattan sorumlu olmak kaydıyla 4.000,00 TL. maddi ve 26.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili ve davalı …Ş. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 468,35 TL. geçici işgöremezlik tazminatı ve 700,00 TL. ürün bedeli olmak üzere 1.168,35 TL. maddi tazminatın (davalı … şirketi 468,35 TL’lik kısımdan ve dava tarihinden işleyecek faizden sorumlu olmak üzere) kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline; 10.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı … ve Osman’dan tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı … vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davalılar aleyhine hükmolunan maddi tazminatın 1.168,35 TL. olduğu görülmektedir. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, hüküm altına alınan maddi tazminat kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı … vekilinin bu yöne ilişkin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davacının kazadaki yaralanması nedeniyle yüzünün iki ayrı yerinde sabit iz kaldığının uzman bilirkişi heyeti raporuyla saptandığı, olay tarihindeki paranın alım gücü ile davalı sürücünün kazada tam kusurlu olduğu dikkate alındığında, manevi tazminatın takdirinde TBK’nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı … vekilinin diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin, davalı aleyhine hükmolunan maddi tazminata ilişkin kısım yönünden, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin diğer yönlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 488,79 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına 13/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.