Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/14465 E. 2019/6509 K. 21.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14465
KARAR NO : 2019/6509
KARAR TARİHİ : 21.05.2019

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı, maddi tazminat davası konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkillerinden … ‘ın, 22/03/2014 tarihinde motorsiklette yolcu olarak bulunduğu sırada, davalı şirket adına kayıtlı, davalı …’nın kullandığı, davalı … şirketinin sigortaladığı aracın çarpması sonucu hayat fonksiyonlarını etkileyecek derecede yaralandığını beyanla, bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 5.000,00 TL maddi tazminatın davalı … yönünden dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak müvekkillerine verilmesini, davacı … İyi için 10.000,00 TL, davacılar … ve … için 5.000,00’er TL manevi tazminatın davalı … hariç davalılardan alınarak davacıya verilmesini talep etmiştir.
Davalı … AŞ vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, maddi tazminat davası konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, davacıların manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile; davacı … için 7.000,00 TL, davacılar …,… için 2.000,00’er TL manevi tazminatın 22/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal
faizi ile birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.180,00 TL’dir.
Mahkemece davacılar …,… için ayrı ayrı 2.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti vekili tarafından davacılar … ve … yönünden temyize konu edilen manevi tazminat miktarları anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin adı geçen davacılar yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile davacı … hakkındaki manevi tazminat hükmünün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin temyiz dilekçesinin davacılar Hanım ve Hüseyin hakkındaki manevi tazminat hükümleri bakımından ayrı ayrı kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile davacı … hakkındaki manevi tazminat hükmünün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 290,17 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı Kutluata Tarım San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden alınmasına 21/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.