YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/143
KARAR NO : 2018/10656
KARAR TARİHİ : 14.11.2018
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R –
Davacı vekili; 28/09/2012 tarihinde davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu ticari minibüste yolcu olarak bulunan davacının araçtan inmek istediği sırada aracın tam olarak durmaması sebebiyle yere düşerek yaralandığını belirterek 25.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar; olayın oluşumunda davacının kusurlu olduğunu, minibüs hareket ettikten sonra davacının başka saikten dolayı düşüp yaralandığını, her ne kadar ceza mahkemesinde mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de hükmün hukuka aykırı ve mesnetsiz olduğunu ve hukuk hakiminin Borçlar Kanunu 53. maddesi gereğince bu kararla bağlı olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi 28/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, fazla talebin reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili ve ve davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine 11. Hukuk Dairesi’nin 10/12/2014 gün ve 2014/13274 Esas 2014/19399 Karar sayılı ilamı ile “davacı ile davalılar arasındaki uyuşmazlığın mutlak ticari işlerden olan taşıma sözleşmesinden
kaynaklanması nedeniyle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği” gerekçesiyle tarafların diğer temyiz itirazları incelenmeksizin karar resen bozulmuş ve mahkemece bozma ilamına uyulmuştur.
Bozma sonrası yapılan yargılama sonrasında mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın 28/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminatın takdirinde TBK’nun 56 (eski BK 47) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 14/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.