Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2016/13272 E. 2019/5772 K. 08.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/13272
KARAR NO : 2019/5772
KARAR TARİHİ : 08.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, …’ye sürücüsü ve plakası tespit edilemeyen bir aracın çarpması sebebiyle yaralandığını, tedavisinin devam ettiğini, ileride malul kalacağının tespit edildiğini, aracın plakası tespit edilemediğinden davalının sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla … nin uğradığı iş gücü kaybı, maluliyet, efor (maddi zarar) tazminatının karşılanması amacıyla şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 04.04.2016 tarihli dilekçesi ile bilirkişi raporu doğrultusunda maddi tazminat miktarını, sürekli sakatlık tazminatı için 76.940,79 TL, geçici sakatlık tazminatı için 2.208,72 TL olmak üzere toplam 79.149,51 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, yetkili ve görevli mahkemenin İstanbul Ticaret Mahkemesi olduğunu, kazanın iddia edilen şekilde meydana geldiğinin davacı tarafça ispat edilmesi gerektiğini, kusur ve maluliyet oranının ATK tarafından tespit edilmesini, davacının müterafik kusurunun tazminattan indirilmesini, geçici işgöremezlik ve tedavi giderlerinden SGK’nın sorumlu olduğunu, kaza tarihinden itibaren faiz istenemeyeceğini belirterek neticede davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 79.149,51 TL maddi tazminatın dava tarihi olan 07/01/2015 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, dair karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat talebine ilişkindir.
Sorumluluğu doğuran olayın, zarar görenin vücut bütünlüğünü ihlal etmesi hali 6098 sayılı TBK m. 54’te özel olarak hükme bağlanmıştır. Bu hüküm gereğince, vücut bütünlüğünün ihlali halinde mağdurun malvarlığında meydana gelmesi muhtemel olan azalmanın ve dolayısıyla maddi zararın türleri; tedavi giderleri, kazanç kaybı, çalışma gücünün azalmasından ya da yitirilmesinden doğan kayıplar ve ekonomik geleceğin sarsılmasından doğan kayıplar şeklinde düzenlenmiştir.
Somut olayda davacı küçük … ’nin yaralanıp geçici iş göremediğinden bahisle de maddi tazminat isteminde bulunulmuştur. Davacı … kaza tarihinde 8 yaşında (8 yıl 5 ay 26 gün) olup hükme esas alınan 21.12.2015 tarihli rapora göre davacı küçüğün %11,2 maluliyet oranı olduğu, iyileşme süresinin 3 aya kadar uzayabileceği ve bu süre zarfında %100 malul sayılacağı tespit edilmiştir. Hesap bilirkişisi tarafından küçük … için kaza tarihinden itibaren 3 ay için geçici işgöremezlik tazminatı hesabı yapılmış, mahkemece bilirkişi raporu esas alınarak davacı küçük bakımından sürekli iş göremezlik tazminatı yanında 2.208,72 TL geçici iş göremezlik tazminatına da hükmedilmiştir. Küçük, kaza tarihinde henüz 8 yaşında olup gelir getiren bir işte çalıştığının iddia ve ispat edilemediği, dolayısıyla tedavi müddeti boyunca mahrum kaldığı herhangi bir kazancı olmadığından, mahkemece geçici işgöremezlik zararı bulunmadığının gözetilmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.