Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/9604 E. 2015/11458 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9604
KARAR NO : 2015/11458
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

MAHKEMESİ : İstanbul 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2010/360-2013/159

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –

Davacılar vekili, davacılar desteğinin sürücüsü olduğu aracın, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu araçla çarpışması sonucu desteğin vefat ettiğini belirterek ıslahla birlikte davacı eş Seyhan için 29.508,15 TL, çocuk Sevgi için 2.719,66 TL, çocuk Barış için 3.177,50 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Birleştirilen davada, davacı eş için 30.000,00 TL, çocukların her biri için 20.000,00 TL olmak üzere toplam 70.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsili talep edilmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacılar Seyhan ve Barış’ın destekten yoksun kalma tazminatı talebinin reddine, davacı Sevgi için 81,71 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacı Seyhan için 5.000,00 TL, davacı Barış için 4.000,00 TL, davacı Sevgi için 4.000,00 TL manevi tazminatın davalılar E. Ç. ve Karayolları Genel Müdürlüğü’nden müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekilinin ve davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 3,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 492 Sayılı Harçlar Yasası’nın 13/J maddesi uyarınca davalı Karayolları Genel Müdürlüğü’nden harç alınmamasına 02/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.