YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9523
KARAR NO : 2015/12087
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2015
NUMARASI : 2014/348-2015/101

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; müvekkillerinin desteğinin sürücüsü olduğu motosiklete, davalı sürücünün aracı ile çarpması neticesinde desteğin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak toplam 15.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi, 15.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile bu talebini yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne dair kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairenin 2013/10055 Esas, 2014/9990 Karar sayılı ve 26.06.2014 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra davanın kısmen kabulü ile Z.. Ö.. için 7.496,31 TL, K.. Ö.. için 3.833,00 TL, D.. Ö.. için 1.533,65 TL, S.. Ö.. için 158,51 TL, S. Ö. için 151,72 TL, M.. Ö.. için 145,39 TL, F. M. Ö. için 122,33 TL, M. Ö. içim 1.533,65 TL, M.. S.. Ö. için 9,25 TL, R. Ö.için 9,25 TL maddi tazminat ile Z.. Ö.. için 5.000,00 TL, diğer davacılar için 850,00’şer TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekilinin davacılar M.. S.. ve M.. Ö.. yönünden yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.085,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı M.. S.. yönünden kabulüne karar verilen 9.25 TL ve M.. Ö.. yönünden kabulüne karar verilen 145,39 TL tazminata yönelik vekalet ücretinin temyizi yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekilinin yaptığı diğer temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacılar vekilinin yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına,
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 444,40 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacılara geri verilmesine 12/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.