Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/9205 E. 2015/10033 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9205
KARAR NO : 2015/10033
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2013
NUMARASI : 2011/772-2013/471

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların sürücü ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu araçta yolcu olarak bulunan müvekkillerinin desteği E. T.’nun, aracın karıştığı trafik kazasında hayatını kaybettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere desteğin anne ve babası olan davacılar Ayşe ve Ali için ayrı ayrı 5.000,00’er TL maddi, 20.000,00’er TL manevi tazminat ile desteğin kardeşleri olan diğer davacılar için ayrı ayrı 10.000,00’er TL, manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davacılar vekili, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini davacılar Ayşe ve Ali için ayrı ayrı 46.500,00 TL’na artırmıştır.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile 45.274,81’er TL maddi tazminatın davalı sigorta şirketi poliçedeki limitle sınırlı olacak şekilde yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline, davacılar Ali ve Ayşe için ayrı ayrı 15.000,00’er TL ve davacılar Emine ile Esra için ayrı ayrı 7.000,00’er TL manevi tazminatın davalı M.. D..’dan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı sigorta ve davalı M. D.

vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece yargılama sırasında alınan makine yüksek mühendisi tarafından düzenlenen kusur raporunda, tek taraflı trafik kazasında doğrultu değiştirme manevralarını yanlış yaptığı için davalı sürücü %100 kusurlu bulunmuştur. Hazırlık soruşturmasında sürücünün 0.33 promil alkollü olduğu belirlenmiştir. Mahkemece dinlenen tanık beyanlarından ise davacıların desteği Ebru ile davalının arkadaş oldukları tespit edilmiştir.Bu durumda somut olayda, ücret karşılığı olmaksızın davacıların desteği Ebru’nun davalı sürücü tarafından hatır için taşındığı anlaşıldığına göre davacıların gerçek zararından B.K.’nun 43. maddesi gereğince hatır taşıması indirimi yapılmaması doğru değildir. Ayrıca davacıların desteği davalı sürücünün alkollü araç kullandığını bilerek aracına bindiğinden bu durum nedeniyle B.K.’nun 44. madde gereğince tazminattan indirim yapılması gerekip gerekmediği hususunda mahkemece bir değerlendirme yapılmaması da doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı sigorta şirketi ve davalı M.. D.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 1.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.