YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8751
KARAR NO : 2015/12542
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait davalıya kasko sigortalı aracın trafik kazası sonucu hasarlandığını bildirip fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere şimdilik 1.000,00 TL’nin 14.11.2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 05.03.2012 tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 4.933,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili yetki itirazında bulunup araç kaydı üzerinde rehin kaydı olduğunu, aracın kiralık olarak kullanılması nedeniyle hasarın kasko sigortası teminat kapsamında olmadığını ve kaza tarihi itibariyle faiz talep edilemeyeceğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
İhbar olunan … Sigorta vekili sorumlu oldukları hasar miktarını 30.03.2011 tarihinde ödediklerini bildirerek haklarında hüküm kurulmamasını istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere, Yargıtay bozma ilamına ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile 1.673,00 TL tazminatın 29.11.2010 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, yargılama sırasında ödenen 3.260,00 TL’lik bölüm için bir karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davanın tarafları arasındaki ilişkinin, sigorta sözleşmesinden kaynaklanmasına ve bu tür sözleşmelerin T.T.K.’nın 3. ve 4. maddeleri (6102 sayılı TTK m. 4) uyarınca tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın, mutlak ticari işlerden olmasına göre davada temerrüt faizi olarak isteme uygun biçimde avans faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte olmadığından hükmün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/ 2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendindeki “yasal” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine “avans” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.