YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/841
KARAR NO : 2017/7144
KARAR TARİHİ : 22.06.2017
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; Davacı …’ın oğlu…’ın olay tarihinde…’nın sevk ve idaresindeki davalı … şirketince teminat altına alınmış … plakalı aracın çarpması sonucu vefat ettiğini, … Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2010/375 soruşturma nolu dosyası kapsamında yapılan soruşturma sonuçlarında 1. derecede kusurlu olduğunun tespit edildiğini belirterek fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak üzere, müteveffanın davacı annenin tarımsal varlığının/araçlarının işletimine özgülediği fiili emeğin ücret karşılığının şimdilik 500,0 TL’sinin olay tarihinden itibaren …’nın kısa vadeli krediler için uyguladığı en yüksek avans faiziyle, müteveffanın şahsi kazancından davacı anneye yapacağı katkının şimdilik 500,0 TL’sinin olay tarihinden itibaren …’nin kısa vadeli krediler için uyguladığı en yüksek avans faiziyle davalı yandan alınıp davacılara verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili 06.06.2014 tarihinde talebini 150.000 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; …’ın maddi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile; 30.739,93 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalı … için dava tarihi olan 14.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir
2-Dava, davacıların murisinin ölümü nedeni ile 6098 sayılı TBK m. 53 gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı vekilince temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş, ancak mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. Oysa zarara ticari amaçlı araç neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak ticari faiz niteliğindeki avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru olmamış, ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nin 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “yasal” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “avans” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 22/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.