YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/7883
KARAR NO : 2015/12132
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalıların sürücüsü, işleteni ve trafik sigortacısı olduğu aracın neden olduğu çift taraflı trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını ve yaralanma sebebiyle bacağının kesilerek malul kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100.000,00 TL manevi tazminat ile 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini, birleşen dava ile de aynı kaza nedeni ile davalı … şirketinden 8.250,00 TL maddi tazminatının tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili daha sonra verdiği ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 161.425,48 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı taraf vekilleri davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bozma ilamına uyularak, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile asıl dava yönünden 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılar İbrahim ve Reşit’ten müştereken ve müteselsilen tahsiline, birleştirilen dava yönünden 161.425,48 TL maddi tazminatın 23.02.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı …Ş’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmama-
sına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 88. maddesi gereğince motorlu aracın sebep olduğu bir kazada, üçüncü kişinin uğradığı zarardan dolayı birden fazla kişi tazminatla yükümlü bulunuyorsa, bu kişiler zarardan müteselsil olarak sorumlu tutulurlar.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 163. maddesinde müteselsil sorumluluk halinde alacaklının, borcun tamamının veya bir kısmının ifasını, dilerse borçluların hepsinden, dilerse yalnız birinden isteyebileceği, borcun tamamı ödeninceye kadar borçluların sorumluluğunun devam edeceği hüküm altına alınmıştır. Yine aynı kanunun 166. maddesinde ise borçlulardan birinin, ifa veya takasla borcun tamamını veya bir kısmını sona erdirmesi halinde, bu oranda diğer borçluları da borçtan kurtarmış olacağı belirtilmiştir.
Dava konusu trafik kazası nedeniyle davalılar arasındaki sorumluluk müteselsil sorumluluktur. Bu nedenle davalılar hükmedilen tazminattan ve buna dair yargılama giderinden müteselsilen sorumludur. Sigorta şirketlerinin sorumluluğu da limit dahilinde olmak kaydıyla müteselsil sorumluluktur.
Somut olayda, mahkemece hükmün iki numaralı bendinde asıl davada hükmedilen 1.000,00 TL tazminatın, birleştirilen davada hükmedilen 161.425,48 TL’den mahsubuna karar verilmiştir. Yine davacının yaptığı yargılama giderlerinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmemiştir. Ne var ki müteselsil sorumlular borcun tamamından sorumlu olup borcun, borçlular arasında paylaştırılması ya da bu sonucu doğuracak şekilde tereddüt hasıl eden bir hüküm kurulması doğru değildir.
Bu durumda mahkemece, hüküm kurulurken davalılar hakkında müteselsil sorumluluğa ilişkin hükümler uygulanması gerekirken bu hususun gözden kaçırılması doğru olmayıp bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı
vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (2) numaralı bendinde yer alan “(1 nolu hükümde belirtilen 161.425,48 TL’den mahsuben)” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla” ibaresinin eklenmesi, hükmün beşinci paragrafında yer alan “davacının yaptığı 1.101,00 TL yargılama giderinin davalılardan” ibaresinden sonra gelmek üzere “müştereken ve müteselsilen” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12.11.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.