YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6449
KARAR NO : 2015/10317
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : Burhaniye 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2011/129-2013/111
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı T.. M.. vekili ve süresi dışında davalı M.. Ç.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 21/05/2010 tarihinde davalılardan M.. Ç..’ın sürücüsü ve T.. M..’ne ait aracın hatalı sollaması sonucu meydana gelen kazada, araç içerisindeki davacıların murisi Ş. O.’un vefat ettiğini belirterek H.. O.. için 70.000,00 TL, T.. O.. için 40.000,00 TL, G. O. için 40.000,00 TL olmak üzere 150.000,00 TL manevi tazminat ve H.. O.. için 1.000,00 TL, T.. O.. için 1.000,00 TL, G. O. için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 3.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 21/05/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili; 18.10.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile taleplerini Havva için 64.12,28TL, Tuğçe için 7.005 TL, Gökçe için 7.833,22 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı T.. M.. vekili ve davalı M.. Ç..; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat yönünden davanın kabulü ile H.. O.. için 64.128,28 TL, davacı T.. O.. için 7.005,48 TL, davacı G. O. için 7.833,22 TL’nin; manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulü ile H.. O.. için 25.000,00 TL, davacı T.. O.. için 15.000,00 TL, davacı G. O. için 17.000,00 TL’nin 21/05/2010 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı T.. M.. vekili ve davalı M.. Ç.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkeme hükmü davalı M.. Ç.. tarafından HUMK. 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra temyiz edilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 21.6.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca’da bu yolda karar verilebileceğinden süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı T.. M.. vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı M.. Ç..’ın temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı T.. M.. vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası’nın 13/J maddesi uyarınca davalı T.. M..’nden harç alınmamasına 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.