Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/5362 E. 2015/12472 K. 19.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5362
KARAR NO : 2015/12472
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleştirilen davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalılar … ve … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın sebep olduğu kazada desteğin öldüğünü açıklayıp asıl davada fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 300,00 TL maddi, toplam 7.000,00 TL manevi tazminat ile birleştirilen davada 16.304,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile talebini yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan delillere, benimsenen bilirkişi raporuna ve bozma ilamına göre asıl davada davalı … şirketinin (iflas dairesinin) sorumluluğu poliçe limiti ile sınırlı ve sadece maddi tazminat talebine münhasır olmak üzere ıslah talebi de dikkate alınarak maddi tazminat talebinin kabulü ile, davacı … için 30.535,11 TL, davacı … için 1.701,70 TL, davacı … için 434,90 TL maddi tazminatın davalılar … ve … için olay tarihi, davalı … şirketi için dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte müteselsilen tahsiline, … için 2.000,00 TL, … ve … için ayrı ayrı 1.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte müteselsilen davalılar … ve …’ndan tahsiline (maddi ve manevi tazminatlarda ödemelerin dikkate alınması ile mükerrer ödemeye neden olmaması kaydıyla), fazlaya iliş-
kin manevi tazminat isteminin reddine, birleştirilen davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar … ve … vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davalılar … ve … vekilinin davacılar … ve … yönünden yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.893,60 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı … ve … yönünden kabulüne karar verilen 1.500,00’er TL manevi tazminat ile … için kabul edilen 1.701,70 TL maddi ve … yönünden 434,90 TL maddi tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalılar … ve … vekilinin yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar … ve … vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar … ve … vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar … ve … vekilniin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.929,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Mahmut ve …’ndan alınmasına 19.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.