YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4347
KARAR NO : 2015/12686
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin 07.06.2013 tarihinde,…plakalı aracı ile seyretmekte iken davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu … plakalı araç ile çarpıştığını, … Sulh Hukuk Mahkemesinde yaptırdıkları tespit ile davalı sürücünün 6/8 oranında müvekkilinin ise 2/8 oranında kusurlu olduğunun saptandığını, araçta 5000,00 TL hasar oluştuğunu, 3.500,00 TL hasar bedelinin olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen, 1.000,00 TL değer kaybının ise davalılar … ve …’den, dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, yargılama sırasında ıslah dilekçesi vererek, 1.000,00 TL değer kaybı talebinden vazgeçtiğini ve hasar bedeli talebini ise 2.780,00 TL’ye düşürdüğünü beyan etmiştir.
Davalı … vekili; müvekkiline ihbar yapılmamış olduğunu, sorumluluklarının poliçe limiti ile sınırlı olduğunu ve değer kaybının poliçe teminatı dışında olduğunu savunmuştur.
Davalı … ve … vekili; müvekkillerinin kusuru olmadığını, şerit ihlali yapan davacının kusurlu olduğunu, tespit raporuna itiraz etmiş olduklarını, talep edilen hasar bedeli ve değer kaybının fahiş olduğunu, aracın modeli dikkate alındığında değer artışı olabileceğini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, davacı 3.500 TL’lik davasını kısmen ispatladığından, 2.482,50 TL’nin kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, 1.000,00 TL’lik değer kaybına ilişkin davanın davacı davasını ispat edemediğinden reddine karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazası nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
1-Davacı vekili temyizi bakımından; 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktara göre davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalılar vekili temyizi bakımından;Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazları reddedilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin, temyiz dilekçesinin (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde davacıya geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 195.50 TL kalan onama harcının davalılardan alınmasına 24/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.