Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/4230 E. 2015/12113 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4230
KARAR NO : 2015/12113
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : İzmir 9. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/12/2014
NUMARASI : 2013/575-2014/633

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Z.. K.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili özetle: müvekkili H.. B..’nın 20/09/2013 tarihinde evinin salonunda oturmakta iken davalının direksiyon hakimiyetine kaybetmesi sonucunda aracın evinin salon penceresini yıkarak evin salonuna girdiğini, müvekkilinin bu kaza nedeniyle büyük şok yaşadığını ve kırılan camlar nedeniyle de yaralandığını, davacı H.. S..’a ait olan koltuk takımının da zarar görmesi nedeniyle müvekkillerinin uğramış oldukları davacılardan H.. B.. için evde oluşan 1.305,00 TL maddi tazminat ile 2.000,00 TL manevi tazminatın, davacı H.. S.. için 2.100,00 TL maddi tazminatın haksız eylem tarihi olan 20/09/2013 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili özetle; müvekkilinin aracını kaydırması neticesinde meydana gelen kazada davacı H.. B..’nın yaralanmasının söz konusu olmadığını, evde oluşan zararları müvekkilinin yaptırdığını, tekli koltuğun zarar gördüğünü ve bunu değiştirmek için işlemleri başlattıkları sırada davacıların tüm koltuk takımını ve televizyonu, DVD, uydu cihazı, bilgisayar, perdelerin de değiştirilmesi gibi sebepsiz zenginleşmeye yönelik taleplerde bulunduklarını, koltuk takımının faturasının H… B.. adına olması onun davada taraf olmasını gerektirmediğini, evin sahibi ve koltuk takımının da fiili sahibi olan H.. B..’nın tek davacı olması gerektiğinden davacı H.. B… yönünden husumet nedeniyle davanın reddine, davacı yanın kötü niyetli olarak sebepsiz zenginleşmeye yönelik dava açmış olduğundan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne, davacı H.. B..’nın maddi zararı olan 1.303,50 TL hasar bedelinin olay tarihi olan 20/09/2013 tarihinden itibaren ayrıca olayın oluş biçimi tarafların sosyal ve ekonomik durumları dikkate alınarak takdiren 1.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 20/09/2013 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, Davacı H… B…’ya (S…) ait 1.784,75 TL maddi zararın 20/09/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK’nin geçici 3.maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK’nun 427.maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.893,60 TL’sına çıkarılmıştır.
Davanın kabul edilen kısmı davacı H.. B.. yönünden 1.303,50 TL maddi 1.500,00 TL manevi diğer davacı H.. B..yönünden 1.784,75 TL olup, temyize konu karar, anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İBK uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Z.. K.. vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün davalı taraf yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 12/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.