Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/348 E. 2015/11655 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/348
KARAR NO : 2015/11655
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : Akhisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2011/151-2014/245

BİRLEŞTİRİLEN DAVA
NUMARASI : 2013/192-2013/170

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleştirilen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.S. A.Ş vekili ve B. Ç. Mirasçıları N.. Ç.., B., S., N. ve Z.İ.Ç. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, asıl ve mahkemenin 2013/192-170 sayılı birleştirilen dava dosyasında; davalı tarafa ait aracın sebebiyet verdiği kazada müvekkiline ait çekici ve römorkun hasarlandığını, davalı sürücünün olayda tamamen kusurlu olduğunu, müvekkilinin taşımacılık işi yaptığını, araçların tamir süresince kazanç kaybı olduğunu, araçlarda hasar ve değer kaybı oluştuğunu belirterek asıl davada şimdilik 25.000 TL’nın dava tarihinden işleyecek avans faiziyle (davalı sigortacı yalnızca hasardan poliçe şartları ve limitleri dahilinde sorumlu olmak üzere) davalılardan tahsilini talep etmiş, birleştirilen davada zararlarının 70.040 TL olduğunu belirterek bakiye 45.040 TL’nın davalılardan tazminini talep etmiştir. (51.448 TL’sı araç hasarı, 5.000 TL değer kaybı ve 13.592 TL kazanç kaybı olmak üzere)
Davalı B.Ç. vekili, kusuru, tazminat miktarlarını kabul etmediğini belirterek davanın reddini savunmuş, yargılama devam ederken davalı B. Ç.’nin ölümü üzerine mirasçıları davaya dahil edilmişlerdir.
Davalı A.S.A.Ş vekili sigortalının kusuru oranında azami 17.500 TL poliçe limitiyle gerçek zarardan sorumlu olduklarını, avans faizi istenemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı S. G., kusurunun olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, davanın ve birleştirilen davanın kısmen kabulü ile 25.275 TL araç hasarının 17.500 TL’sının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bu miktarın 17.000 TL’sı için asıl dava tarihinden itibaren avans faizi işletilmesine, kalan 7.775 TL’nın davalılar B.Ç. mirasçıları ve S.G.’den tahsiline, 3.750 TL değer kaybının davalılar B.Ç. mirasçıları ve S. G.’den tahsiline, bu miktarın 2.000 TL’sı için asıl dava tarihinden itibaren avans faizi işletilmesine, 10.586,10 TL kazanç kaybının davalılar B. Ç. mirasçıları ile S. G.’den tahsiline, bu miktarın 6.000 TL’sı için asıl dava tarihinden itibaren avans faizi işletilmesine karar verilmiş; hüküm davalı A.S.A.Ş vekili ve B.Ç.mirasçıları N.. Ç.., B., S., N. ve Z.İ.Ç. vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, taraflara ait araçların ticari nitelikteki araçlardan olması, davacının tacir olması sebebiyle avans faizine hükmedilmesinin yerinde görülmesine, dava dilekçesinde davacı tarafın sadece araç hasarını davalı sigortacıdan talep etmesine, değer kaybı ve kazanç kaybını sigortacı dışındaki davalılardan istemesine, kazanç kaybı zararının zaten ZMSS poliçesi teminatı kapsamında olmamasına göre davalı A. S.A.Ş vekilinin tüm, davalı B.Ç. mirasçıları vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili, müvekkiline ait aracın 23.03.2011 kaza tarihinden, 01.06.2011 tarihine kadar tamirde kaldığını, müvekkilinin taşımacılık işi yaptığını, bu sürede aracını kullanamadığını belirterek 70 gün için günlük 194,18 TL’sından toplam 13.593 TL kazanç kaybının sigortacı dışındaki diğer davalılardan tahsilini istemiştir. Davalı sürücünün olayda %100 kusurlu olduğunu ileri sürmüştür. Hükme esas alınan raporlarda davalı sürücünün %75, davacıya ait aracın sürücüsünün %25 oranında kusurlu olduğu anlaşılmıştır. Bilirkişi kurulunca aracın hasarının ne kadar sürede giderileceği, makul tamir süresinin ne olacağı hususunda inceleme yapılmadan kaza tarihinden 01.06.2011 tarihine kadar kazanç kaybı hesaplanmış, üstelik günlük kazanç kaybı yönünden davacı talebi aşılarak günlük 201,64 TL’sından kazanç kaybı belirlenmiştir. Eksik inceleme ile hüküm kurulamaz.
Bu durumda mahkemece, önceki bilirkişi kurulundan davacı aracında bu kaza sonucu meydana gelen hasarların makul tamir süresinin tespiti ve daha sonra davacı talebini aşmayacak şekilde (en fazla günlük 194,18 TL olacak şekilde) bu tamir süresince oluşacak kazanç kaybının hesaplanması hususlarında ayrıntılı, gerekçeli denetime elverişli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.S. A.Ş vekilinin tüm, davalı B.Ç. mirasçıları vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı B. Ç. miraçıları vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün bu davalılar lehine BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.024,84 TL kalan harcın temyiz eden davacı A.S.A.Ş’den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı B. Ç. mirasçılarına geri verilmesine 05/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.