YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3135
KARAR NO : 2015/12089
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
MAHKEMESİ : Gemlik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2014
NUMARASI : 2014/448-2014/467
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu yaya olan müvekkili Ç.. Y..’in yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 800,00 TL yol ve refakatçi masrafı,işe gidememesinden dolayı 200,00 TL prim alacağı, ödenmeyen sigorta priminden dolayı 1.000,00 TL maddi tazminat ile anne için 2.500,00 TL, baba için 2.500,00 TL, müvekkil Ç. için 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, taleplerin yersiz ve fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairenin 2014/982 Esas, 2014/2916 Karar sayılı ve 03.03.2014 tarihli ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra davacı Ç.. Y.. için takdir edilen manevi tazminat ve sigorta primine yönelik maddi tazminat ile satış primine yönelik maddi tazminat talepleri yönünden mahkemece verilen karar kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacılar H.. Y.. ve J.. Y.. için 2.000’er TL manevi tazminat ile davacının tedavi sebebiyle yapılan yol, yemek ve refakatçi masraflarına yönelik 600,00 TL tedavi masrafları giderinin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Davalının davacı Ç.. Y.. yönünden yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.893,60 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı Ç.. Y.. yönünden kabulüne karar verilen 600,00 TL maddi tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.893,60 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacılar vekili tarafından temyize konu edilen miktarlar davacı anne baba için reddedilen 500,00’er TL manevi tazminat ile 200,00 TL maddi tazminat olup karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalı vekilinin diğer temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
3-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 ve 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 289,93 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.