YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2871
KARAR NO : 2015/11767
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/09/2014
NUMARASI : 2013/816-2014/429

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacıya ait araç ile davalının sigortalısına ait aracın maddi hasarlı trafik kazasına karıştıklarını, davacıya ait araç sürücüsünün kazada kusursuz olduğunu, kazadan sonra davalı tarafından açılan hasar dosyasında davalının belirlediği 9.000,00 TL’nin davacıya ödenmesi konusunda, 20.03.2013 tarihinde mutabakat sağlanmasına rağmen, davalı tarafından kazada idarenin de kusuru bulunduğu gerekçesiyle 6.750,00 TL. ödendiğini, ayrıca davacının tamiratı yapan servise 21.03.2013 tarihinde işçilik hizmet bedeli olarak ödediği 700,00 TL’nin de davalı yanca ödenmemesiyle davacının 2.950,00 TL’lik zararı oluştuğunu belirterek 2.250,00 TL’nin ticari temerrüt faiziyle; 700,00 TL’nin de ödeme tarihi olan 21.03.2013 tarihinden işleyecek temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddia ettiği zararın TBK 51. maddesine göre tarafların kusuruna göre belirleneceğini, davacının iddia ettiği kusuru ve davacının talep ettiği hasar miktarını kabul etmediklerini, ekspertiz bilirkişi raporuyla saptanan hasar miktarını davacıya ödediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kararda belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabulü ile 2.250,00 TL’nin 21.03.2013 tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle davacı aracının uğradığı hasar bedelinin, kazaya karışan karşı aracın trafik sigortacısı olan davalıdan ZMSS kapsamında tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava konusu kaza nedeniyle, davacı aracında oluşan hasar bedelinin tespiti bakımından, makina mühendisi bilirkişisinden alınan 23.01.2014 tarihli raporda; davacı aracının kazasız 2. el fiyatının 13.000,00 TL,hasar onarımının ekonomik olmaması nedeniyle, aracın pert kabul edilmesinin uygun olacağı gözetilerek sovtaj bedelinin 4.000,00 TL, davacının talep edebileceği zarar bedelinin 9.000,00 TL. olduğu saptanmıştır. Anılan bilirkişi raporuna göre, dava konusu kazada, davalının sigortalısı olan araç sürücüsünün % 75 oranında kusurlu olduğu saptanmış olduğundan, tarafların kazadaki kusur oranlarına göre davacının talep edebileceği tazminat miktarı 6.750,00 TL. olarak belirlenmiştir. Denetime açık, teknik verilere dayalı, bilimsel nitelikteki mezkur bilirkişi raporunda yapılan tespitler yerinde olmakla, raporun hükme esas alınmasında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır.
Dosya kapsamı incelendiğinde, davacının aracındaki hasar bedelinin 9.000,00 TL. olduğu konusunda tarafların mutabık kalarak 20.03.2013 tarihli mutabakatname imzalamış olduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporuyla kazada tarafların kusur durumlarına göre davacının talep edebileceği tazminat bedelinin 6.750,00 TL. olarak hesaplandığı, davalı sigortacının ZMSS poliçesi gereği, davacının gerçek zarar miktarı olan 6.750,00 TL’yi ödediği hususunun davacı tarafın da kabulünde olduğu görülmektedir. Davalı sigortacının sigortalısının sebep olduğu gerçek zarardan ve ancak sigortalısının kusuru oranında sorumlu tutulabileceği hususu da göz önünde bulundurulduğunda, davacının davaya konu kaza nedeniyle uğradığı maddi zararın tamamının dava açılmadan önce davalı yanca giderilmiş olduğu, davalının tazmin sorumluluğunun kalmadığı sabit olmakla, davanın reddi gerekirken hükme esas alınan bilirkişi raporunun yanılgılı değerlendirilmesi sonucu davanın kısmen kabulü yönünde hüküm tesis edilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA,
peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.