YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2040
KARAR NO : 2015/9233
KARAR TARİHİ : 29.06.2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile dahili davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni/sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın trafik kazası sonucunda kusurlu olarak müvekkili …’nın idaresindeki motosiklete çarptığını, olayda davacıların yaralandığını ileri sürerek, davacı … için geçici iş göremezlik ve tedavi gideri olarak toplam 5.500,00 TL maddi tazminat ile davacı … için 6.000,00 TL, davacı … için 5.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı …, davanın reddi gerektiğini savunmuş, diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece “davacı … için 1.302,40 TL geçici iş göremezlik zararı, 600,00 TL tedavi gideri, 1.500,00 TL manevi tazminat, davacı … içinde de 1.000,00 TL manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine” karar verilmiş,
Kararın davalı … şirketince temyizi üzerine Dairece “1-Dava konusu tedavi giderleri yönünden …’nun davaya dahil edilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi, 2-Davalı … şirketinin manevi tazimanttan sorumlu tutulmaması, 3-Davalı … şirketinin daha önce temerrüde düşürüldüğü ispatlanamadığından dava tarihinden itibaren faiz sorumluluğuna hükmedilmesi” gerektiği gerekçesile karar bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda “600,00 TL tedavi giderinin dahili davalı … ve …’ten, 1.302,40 TL geçici işgöremezlik tazminatının … ve … şirketinden alınıp davacı …’ye verilmesine, manevi tazminatla ilgili bozma kararı kesinleştiğinde aynı konuda yeniden hüküm tesisine yer olmadığına” karar verilmiş, karar bu kezde davacı vekili ile dahili davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’na çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davanın kabulüne karar verilen 600,00 TL tedavi gideri yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca …’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden dahili davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesinin 12/2.maddesinde “tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusunun para veya para ile değerlendirilebiliyor olması durumunda avukatlık ücretinin davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7.maddenin ikinci fıkrası, 9.maddenin 1.fıkrasının son cümlesi ile 10.maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) tarifenin 3.kısmına göre belirleneceği, ancak hükmedilen ücretin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği” düzenlenmiştir.
Davalılar … ve … … A.Ş yönünden 1.302,40 TL geçici işgöremezlik tazminatının adı geçenlerden tahsili ile davalı …’a verilmesine karar verilmiş olup bu miktar üzerinden davacı … lehine AAÜT 7.maddesi gereğince 1.302,40 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hüküm fıkrasının 8/a bendi ile 156,40 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil, kararın bu nedenle bozulması gerekmekte ise de 6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK 438/7.maddesi gereğince hükmün bu şekli ile düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücretine ilişkin (8/a) nolu bendindeki “156,40 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “1.302,40 TL” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan Harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 29.6.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.