Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/19342 E. 2018/10351 K. 08.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/19342
KARAR NO : 2018/10351
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkillerinin yakını olan … ‘nın … ‘da sözleşmeli beden eğitimi öğretmeni olarak çalışırken 11.03.2008 tarihinde meydana gelen trafik kazasında öldüğünü, kazaya karışan… resmi plakalı, istiap haddi 12+1 kişlik minibüse 18 kişi bindirilerek aracın istiap haddinin aşılarak yola çıkıldığını, kaza sonucu ölümlerin asıl nedeninin araçtaki istiap haddinin aşılması olduğunu, davalının olay nedeniyle sorumlu olduğunu, davacı eş ve çocuğun murisin desteğinden yoksun kaldığını, bütün davacıların manevi acı içine düştüklerini beyanla;fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla eş … ve çocuk … için 10.000,00’er TL maddi tazminat ile eş … ve çocuk … için 75.000,00’er TL, baba Abdullah ve anne Elif için 50.000,00’er TL ve kardeşler Murat, Medine ve Meral için 20.000,00’er TL manevi tazminatın olay tarihinden yasal faizi ile birlikte davalıdan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı MEB vekili; zamanaşımı def’i ve görev, yetki ve husumet itirazında bulunmuş, kazada minibüs şoförünün kusursuz olduğundan bahisle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere, Yargıtay bozma ilamına ve tüm dosya kapsamına göre, maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile; davacı eş Deniz için 223.764,22TL maddi, 25.000,00 TL manevi, çocuk Berat için 101.252,42 TL maddi, 25.000,00 TL manevi, baba Abdullah için 15.000,00 TL, anne Elif için 15.000,00 TL, kardeşler Murat, Medine ve Meral için 7.500,00’er TL manevi tazminat olmak üzere toplamda 427.516,64 TL tazminatın davalıdan alınıp davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, bozma ilamı uyarınca inceleme yapılıp delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı MEB’den harç alınmamasına 08/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.