Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/18541 E. 2018/10259 K. 07.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18541
KARAR NO : 2018/10259
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 30.04.2013 tarihinde meydana gelen trafik kazasında … sevk ve idaresindeki davalı nezdinde Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi kapsamında sigortalı bulunan aracın karıştığı yaralanmalı ve maddi hasarlı trafik kazasında müvekkili …’ın yaralandığını ve sakat kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere öncelikle 6100 sayılı Yasa’nın 107.maddesine göre belirlenecek maddi tazminatın sigorta şirketinden başvuru temerrüt tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulüne 250.000,00 TL bakıcı gideri tazminatının davalıdan (davalının poliçe azami limiti ile sınırlı ve sorumlu olmak üzere) dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
HMK 266. ve devamı maddeleri gereğince çözümü özel veya teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verilir, hükmüne yer verilmiştir.
Mahkemece davacının bakıcı hizmetine ihtiyacı konusunda bilirkişi raporu aldırılmamıştır. Hükme esas alınan hesap bilirkişi raporunda ise davacı tarafça dosyaya sunulan Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nden verilme 29.01.2014 tarihli özürlü sağlık kurulu raporuna itibar edilerek, davacı dislokasyon-mesane hastalığı nedeniyle %99 daimi malul olduğundan kaza tarihinde 24 yaşında olan davacının ömür boyu bakıcı hizmetine ihtiyaç duyacağının kabulüyle bakiye ömür için bakıcı gideri hesaplanmıştır. Kaza tarihi itibari ile Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği yürürlükte olup özürlü sağlık kurulu raporu hüküm kurmaya ve denetime elverişli değildir. Eksik inceleme ile hüküm kurulamaz. Bu durumda mahkemece davacının Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı bölümleri gibi kuruluşlara muayenesi için sevki sağlanarak 30.04.2013 kaza tarihinde yürürlükte bulunan “Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre davaya konu kazadan kaynaklanan varsa geçici ve sürekli maluliyet oranının, davacının bakıcı hizmetine ihtiyaç duyup duymayacağının, duyacaksa süresinin net olarak tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.