Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/18077 E. 2018/9485 K. 23.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18077
KARAR NO : 2018/9485
KARAR TARİHİ : 23.10.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkillerinin oğlu/kardeşi olan … ‘ın 08.06.2011 tarihinde şoförü olduğu davalıya zorunlu mali mesuliyet sigortalı otobüsün tek taraflı kazasında vefatı nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; yargılama sırasında toplam taleplerini 68.633,45 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, talebin poliçe teminatı kapsamında olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davacılar Tuğçe ve Özlem yönünden açılan davanın reddine, Necip ve İlknur yönünden davanın kısmen kabulü ile davacı … için 24.259,04 TL ve davacı … için 28.950,64 TL maddi tazminatın 1.000,00 TL’sine dava, geri kalanına ıslah tarihinden itibaren işletilecek yasal faiz ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön
bulunmamasına göre; davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle, ölenin yakınlarının, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 53/3. maddesi gereği, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı … ve İlknur’un desteği olan oğulları Ali, kaza tarihinde 26 yaşında olup bekar ve çocuksuz ölmüştür. Mahkemenin hükme esas aldığı raporda bilirkişi tarafından anne ve baba için azalan bir gelir paylaşımı esası kabul edilerek hesaplama yapıldığı ve bu nedenle davacılar Necip ve İlknur için ayrılan destek paylarının düşük olduğu görülmektedir.
Trafik kazası sonucu ölen çocuk ölmeseydi ana ve babaya bakması muhtemeldir. Uygulamada çocuğun 18 yaşına gelmesi ile birlikte gelir elde edeceği ana ve babasına destek olacağı varsayılmaktadır. Ancak ileriki yaşlarda çocuğun büyüyerek evleneceği ve en az iki çocuğunun olacağı, gelirinin bir kısmını ana ve babasına da ayıracağı varsayılır. Bu şartlarda çocuğun gelir elde etmesi ile birlikte, evleninceye kadar gelirinin yarısını kendisine ayıracağı yarısını da ana ve babasının paylaşacağının varsayılması hayatın olağan akışına uygun düşecektir. Ancak çocuk yaşasa idi ileriki yıllarda evlenecektir. Evlenmesi ile birlikte pay esasına göre 2 pay desteğe ayrılacak, 2 pay eşine, birer pay ana ve babaya verilecektir. Destek, ileriki yıllarda evlenmesi ile birlikte bir süre sonra ilk çocuğu ve yine bir süre sonra ikinci çocuğu olacağı varsayılır. Bu nedenle çocukların olacağı süreler içinde desteğe 2 pay, eşe 2 pay, çocuklara birer pay ayrılacak, ana ve babaya da birer pay verilecektir.
Bu durumda mahkemece; Dairemizin yerleşik uygulamaları ile belirlenen ve yukarıda ifade olunan destek payları esas alınmak suretiyle düzenlenmiş 29.12.2014 tarihli kök rapora itibar edilerek karar verilmesi gerekirken, destek paylarının hatalı (düşük) belirlendiği ek rapordaki hesaplamanın kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar Necip ve … yararına hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 2.726,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı …Ş.’den alınmasına, peşin alınan harcın istek
halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 23/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.