YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18048
KARAR NO : 2018/9478
KARAR TARİHİ : 23.10.2018
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın, maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 12.07.2004 tarihinde, davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu traktöre çarpması sonucu müvekkilinin sakat kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında maddi tazminat talebini 50.300,29 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, müvekkillerinin kusurlu olmadıklarını, sigorta şirketleri tarafından davacıya ödeme yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın; maddi tazminat yönünden kabulü ile 50.300,29 TL’nin, manevi tazminat yönünden kısmen kabulü ile 10.000,00 TL’nin olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilince geçici iş göremezlik hesabı bakımından maddi tazminata ilişkin raporda eksik hesaplama yapıldığından fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmaması nedeniyle temyize gelinmiş ise de, hesap bilirkişisi tarafından raporda geçici iş göremezlik süresi 12.07.2004 ile 12.03.2005 tarihleri
arasında 8 ay olarak hesaplanmış, bunun üzerine mahkemece de 13.03.2005 ile 12.01.2006 tarihleri arasındaki eksik kalan 10 aylık geçici iş göremezlik hesabı yapılıp bulunan tutardan kusur oranında indirim yapıldıktan sonra karar verilmiştir. Bunun yanında bilirkişi, raporunda sürekli iş göremezlik zararının başlangıç tarihini 13.01.2006 yerine 13.03.2005 olarak almış ve sürekli iş göremezlik tazminatını 10 ay fazla hesaplamıştır. Bu durum karşısında davacının geçici iş göremezlik zararının fazlasıyla giderildiği anlaşılmış, ancak fazla hesaplanan sürekli iş göremezlik tazminatı bakımından temyiz edenin konumu gereği aleyhe bozma sebebi yapılmamıştır.
Yukarıda belirtilen nedenlere ve dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 957,90 TL fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde davacıya geri verilmesine, 23/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.