Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/17003 E. 2018/9323 K. 18.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/17003
KARAR NO : 2018/9323
KARAR TARİHİ : 18.10.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davacının davalı … tarafından sigortalı bulunan, davalı … ‘ın sürücüsü olduğu araç ile seyahat ederken, davalı … tarafından sigortalı bulunan, davalı …’ün sürücüsü ve … Oto Yedek Parça Oto Tamiri ve Hay.Ltd. Şti.’nin maliki olduğu aracın trafik kazasına karışması sonucu ağır yaralandığını, davacının … Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümünde öğrenci olduğunu, uğramış olduğu kaza neticesinde bir yıl süreyle okulu uzattığını belirterek fazlaya ilişkin hakların saklı tutulması kaydıyla 500,00 TL kazanç kaybı; 500,00 TL iş gücü kaybı ve 50.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek ticari temerrüt (avans) faiziyle birlikte davalılardan tahsiline hükmedilmesi talep edilmiştir.
Davalılar davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 42.434,13 TL’nin davalılardan … ‘ın hatır taşıması yaptığından takdiren %10 oranında indirim yapılarak 33.947,31 TL’si davalılar … mirasçıları ve Güneş Sigorta’dan
olmak üzere, diğer davalılar … Nakl.Ltd.Şti ile … ve Mapfre Sigorta A.Ş.’nin sorumluluk miktarları olan 127.302,40 TL ile toplamından oluşan 161.269,71 TL’nin davalılardan kaza tarihi olan 13/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davacıya verilmesine, Sigorta şirketlerinin sorumluluklarının poliçe limiti ile olmak üzere faiz başlangıç tarihinin ise dava tarihi olan 07/03/2014 tarihi olarak kabul edilmesine, 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılar … mirasçıları …, …, … ve …, … Oto Yedek Parça Oto Tamiri ve Hay.Ltd.Şti’nden kaza tarihi olan 13/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava; iş göremezlik nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının üniversite öğrencisi olduğunu, kazada yaralanması nedeniyle geç mezun olduğunu belirtmiştir. Mahkemece davacının talebinin reddine karar verilmiş ise de verilen karar usul ve yasaya uygun değildir. Davacının kaza tarihinde … Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü öğrencisi olduğu iddia edilmiştir. Davacının geç mezun olmasından kaynaklanan bir zararının olacağı hayatın olağan akışına uygundur. Ayrıca davacının okulundan mezun olur olmaz kamu hizmetinde mimar olarak çalışacağı, atanma için açılan sınavı kazanıp kazanamayacağı henüz belli olmasa dahi en azından belli bir süre sonra özel kurumlarda mimar olarak çalışabileceği muhakkaktır. O halde mahkemece, davacının mezun olacağı tarih belirlenerek yeni mezun bir mimarın elde edeceği gelir miktarı belirlenerek buna göre davacının geç mezun olması ve mesleğine geç başlaması nedeniyle oluşan kazanç kaybının değerlendirilmesi gerekmektedir. Böyle bir davada gerçek zararın belirlenmesi için davacıya bu konuda ispat imkanı verilmesi ve bu konu ile ilgili kuruluşlara yazı yazılarak muhtemel gelirin tespit edilerek bu miktara göre tazminatın belirlenmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Zarara sebebiyet veren araçlardan birisinin ticari olması karşısında ticari faize hükmetmek gerekirken, yasal faize hükmedilmesi de doğru olmayıp bozma sebebi yapılmıştır.
4-Mahkemece hükmün 4. Bendinde davacı tarafça yatırılan harç bulunmadığından bahsedilmiş ise de 25.05.2015 tarihinde davacı vekilince ıslah harcı yatırıldığı anlaşılmakla yargılama giderleri yönünden bu miktarın dikkate alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2), (3) ve (4) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.